Czyrak, wrzód i ropień. Przyczyny i domowe sposoby leczenia

» Stale aktualizowany artykuł o leczeniu czyraków na LeczeniePRO.pl/czyrak-wrzody-ropień »

Czyrak to ropne zapalenie mieszka włosowego zmieniające postać wraz z rozwojem zakażenia - na początku czerwony i bolesny guzek, potem krosta, a na końcu ropień. Podatność na czyraki to czyraczność (zespół Joba). Natomiast wystąpienie licznych czyraków tworzących jedną zmianę skórną to karbunkuł (czyrak gromadny, mnogi).

Czyraki najczęściej wywołują bakterie gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus, powszechnie występujący na skórze), które przedostają się w głąb skóry po przez jej drobne uszkodzenia i zakażają zablokowany gruczoł łojowy i mieszek włosowy.

Układ immunologiczny wysyła w zakażone miejsce białe krwinki, które mają zwalczyć czynnik chorobotwórczy. Wówczas powstaje miejscowy stan zapalny - nagromadzenie produktów rozpadu tkanek i napływających komórek układu odpornościowego, co tworzy żółtobiałą ropę. Pod powierzchnią skóry tworzy się bolesny i swędzący ropień, który czasami zostaje wchłonięty, jednak częściej powiększa się i pęka - dochodzi do wycieku ropy i zbliznowacenia chorego obszaru.

Czyrak może powstać w każdym miejscu ciała, na którym rosną włosy, ale najczęściej tworzy się w obszarach narażonych na tarcie i tych, gdzie zbiera się pot i zabrudzenie, czyli twarz, szyja, pachy, pachwiny, ucho i pośladki, a także wargi sromowe i penis.

Czynniki zwiększające podatność na czyraki

• obniżona odporność
• otyłość
• niska higiena
• cukrzyca
• AIDS
• choroby nowotworowe
• choroby wymagające stosowania glikokortykosteroidów i leków immunosupresyjnych

Czyrak jest bardzo bolesny i często pozostawia trwałą bliznę. Może nawet zagrażać życiu chorego - najgroźniejsze są ropnie w okolicach twarzy, zwłaszcza powyżej linii górnej wargi. Ich konsekwencją może być rozszerzenie zakażenia na opony mózgowe. Takie formy czyraków wymagają bezwzględnego kontaktu z lekarzem. Inne czyraki można skutecznie leczyć domowymi sposobami ...

Domowe sposoby na czyraka

Ciepłolecznictwo. Po pojawieniu się pierwszych objawów czyraka, należy co 2 godziny przykładać gorący kompres (ciepła wilgotna szmatka lub poduszka rozgrzewająca) na 20-30 minut. Czasami zabieg trzeba powtarzać przez 5-7 dni, aż do pęknięcia czyraka i jeszcze 3 dni po wycieku ropy.

Chory obszar skórny należy zabezpieczyć (bandaż lub opatrunek), aby nie dopuścić do powstania wtórnej infekcji. Formy leczenia ciepłymi kompresami można urozmaicać - substancje zawarte w poniższych propozycjach przyspieszają samoistne pęknięcie ropnia:

• papka z ciepłego mleka, chleba i łopianu
• papka z kurkumy i wody
• papka z gotowanego razem mleka i szarego mydła
• ciepłe okłady z soli kuchennej
• sproszkowane nasiona kminku namoczone w gorącej wodzie
• przemywanie czyraka podgrzanym olejkiem z drzewa herbacianego
• rozgrzany plasterek pomidora
• podgrzany płatek surowej cebuli, sok lub krem cebulowy
• rozgnieciony czosnek
• rozgniecione liście kapusty
• miazga z aloesu (najlepiej miąższ)
• torebka czarnej herbaty
• podgrzana papka z wszystkich powyższych produktów :)

Okłady trzeba zmieniać co jakiś czas, tak aby podtrzymywać ich wyższą temperaturę od ciepłoty ciała.

Homeopatia. Aby przyspieszyć usuwanie ropy z czyraka (drenowanie) można wypróbować siarczanu magnezu i krzemionki, natomiast dla złagodzenia pulsującego bólu należy użyć belladony (pokrzyk wilcza jagoda). 

Środki przeciwbólowe dostępne bez recepty pomogą złagodzić bolesność czyraka.

Nacięcie czyraka. Jeśli pojawiła się główka wypełniona ropą bez jednoczesnych objawów ogólnego zakażenia można wierzchołek ropnia nakłuć wysterylizowaną igłą, a następnie wycisnąć. Jednak samodzielne wyciskanie czyraków może wywołać ogólną infekcję i dlatego bezpieczniejszym rozwiązaniem jest wizyta u lekarza.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do nacięcia ropnia jest jego umiejscowienie w nosie (przegroda lub przedsionek) i na górnej wardze - takie formy czyraków są leczone doustnymi antybiotykami.

Ścisłe przestrzeganie higieny i stosowanie mydła przeciwbakteryjnego to zalecenia szczególnie dla osób ze skłonnością do powstawania czyraków. W tych przypadkach lepiej nie podejmować prób samoleczenia i zgłosić się do lekarza.

Kontrola infekcji. Nie wolno dopuścić do rozprzestrzenia się zakażenia, dlatego:

• jeśli z czyraka wydobywa się ropa, trzeba chronić otaczającą skórę, osłaniając chore miejsce (wspomniany już bandaż lub plaster)
• zamiast kąpieli w wannie, natrysk pod prysznicem
• po każdej zmianie opatrunku należy dokładnie umyć dłonie, szczególnie przed przygotowywaniem posiłku, gdyż gronkowce mogą wywołać zakażenie pokarmowe
• oddzielenie odzieży chorego od ubrań innych domowników

Zdrowa dieta, odpoczynek i relaks mobilizują układ odpornościowy organizmu.

Czyrak, wrzód, ropień. Porada lekarska

Przedostanie się ropnych bakterii do krwi (droga krwiopochodna) może wywołać ogólne zakażenie organizmu objawiające się czerwoną pręgą na skórze, gorączką, dreszczami, złym samopoczuciem, utratą apetytu i powiększeniem węzłów chłonnych. Szczególnej uwagi wymagają czyraki zlokalizowane w okolicy warg i nosa, gdyż stąd infekcja łatwo przenosi się do mózgu - inne groźne miejsca to plecy, pachy, pachwiny i piersi karmiącej kobiety.

Powikłaniem czyraka skórnego może być ropień nerki - zlewające się ropnie umiejscowione w zewnętrznej warstwie nerki, czyli korze. Objawy ropnia nerki to wysoka i zmienna gorączka oraz ból i wrażliwość okolic lędźwiowych.

Inne krwiopochodne powikłania to posocznica, zapalenie szpiku, zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu i zapalenie otrzewnej.

Grupy szczególnej opieki i szybkiego kontaktu z lekarzem to:

• małe dzieci
• osoby w starszym wieku
• rekonwalescenci
• osoby z cukrzycą

Czasami nawracające czyraki to objaw innej poważnej choroby (obniżona odporność organizmu na zakażenia lub podwyższony poziom glukozy we krwi - cukrzyca), dlatego wszystkie powyższe wskazania wymagają konsultacji lekarskiej.

Tematy pokrewne

Egzema
Kurzajki
Łuszczyca
Opryszczka
Trądzik