Pokazywanie postów oznaczonych etykietą kobiety. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą kobiety. Pokaż wszystkie posty

Kwaśna czy zasadowa? Co pH pochwy mówi o twoim zdrowiu intymnym

» Stale aktualizowane artykuły o chorobach kobiecych na LeczeniePRO.pl/choroby-kobiet »

Szkodliwe bakterie i grzyby bytujące w drogach rodnych stwarzają zagrożenie dla twojego zdrowia intymnego każdego dnia, ale objawów infekcji pochwy zapewne nie doświadczasz stale, tylko podobnie jak statystyczna Polka – raz na kilka miesięcy lub rok.

Jest to zasługą mechanizmów obronnych, jakie posiadają twoje okolice intymne. Gdy funkcjonują one prawidłowo, zapewniają ci ochronę przed niepożądanym wzrostem patogenów i rozwojem zakażeń układu moczowo-płciowego w niemal każdej sytuacji.

Warto kwaśną być ...


Najważniejszy dla twojego zdrowia intymnego jest właściwy odczyn środowiska pochwy – pH dróg rodnych powinno być niskie, czyli kwaśne. Wyższe pH, bliższe odczynowi zasadowemu, zwiększa podatność organizmu kobiety na infekcje pochwy, ponieważ sprzyja namnażaniu się szkodliwych bakterii i grzybów, np. z gatunku Candida albicans, które wywołują infekcje drożdżakowe dróg rodnych.

Kwaśny odczyn pochwy działa ochronnie na układ moczowo-płciowy z prostego powodu – niskie pH okolic intymnych to efekt obecności probiotycznych bakterii Lactobacillus, które produkują kwas mlekowy, zakwaszający drogi rodne. Pałeczki kwasu mlekowego nie tylko nadają pochwie prawidłowy odczyn, ale także zwalczają chorobotwórcze drobnoustroje bytujące w drogach rodnych i tym samym nie pozwalają na ich nadmierne namnażanie się.

Zmniejszenie się liczby bakterii Lactobacillus jest jednoznaczne z niekorzystnym dla zdrowia podwyższeniem się pH pochwy, któremu towarzyszy wzrost patogennnych mikroorganizmów. Należy wówczas liczyć się z wysokim ryzykiem pojawienia się objawów infekcji intymnej, takich jak nieprawidłowa wydzielina z pochwy (tzw. upławy), pieczenie, swędzenie okolic intymnych oraz nieprzyjemny zapach.

Co powoduje spadek liczby pałeczek kwasu mlekowego?


U wielu kobiet do wyjałowienia pochwy dochodzi po kuracji antybiotykiem, który zabija zarówno szkodliwe, jak i probiotyczne bakterie obecne w organizmie. Zagrożeniem dla pałeczek kwasu mlekowego są także leki hormonalne, błędy higieniczne (np. mycie okolic intymnych zwykłym mydłem, zbyt rzadka zmiana tamponów lub podpasek) oraz niektóre metody antykoncepcji (np. wkładka domaciczna).

Wzrost pH pochwy może mieć miejsce mimo dobrego stanu zdrowia i zachowania wszelkich zasad łagodnej higieny intymnej, podczas ciąży, połogu lub menopauzy, czyli w okresach, którym towarzyszą wahania hormonalne. Skoki i spadki stężenia hormonów występują również w przebiegu zwykłego cyklu miesiączkowego, choć na nieco mniejszą skalę.

Jak odzyskać kwaśną formę?


Jeśli od niedawna odczuwasz dyskomfort intymny, a wydzielina z pochwy ma inny niż zwykle odcień i zapach, masz prawo podejrzewać, że pH dróg rodnych uległo niekorzystnej zmianie. W celu szybkiego pozbycia się przykrych dolegliwości i przywrócenia prawidłowego odczynu okolic intymnych powinnaś zastosować skuteczny probiotyk dopochwowy, który dzięki zawartości pałeczek kwasu mlekowego Lactobacillus zakwasi pochwę i ograniczy aktywność szkodliwych mikroorganizmów.

Jednym ze sprawdzonych i przebadanych preparatów jest Lactovaginal w postaci kapsułek dopochwowych. W jego składzie znajdują się bowiem pałeczki Lactobacillus rhamnosus 573, które zwalczają większość bakterii odpowiedzialnych za zakażenia w obrębie układu moczowo-płciowego.

Zmiana pH pochwy to nie koniec świata – prawidłowy odczyn dróg rodnych i równowagę mikrobiologiczną organizmu możesz odzyskać w ciągu zaledwie kilku dni. Wystarczy, że sięgniesz po bezpieczny i skuteczny probiotyk ginekologiczny.

Praktyczne porady, jak dbać o włosy latem? Styl życia, kosmetyka, dieta i suplementacja

» Stale aktualizowane artykuły o pielęgnacji włosów na LeczeniePRO.pl/pielęgnacja-włosów »

Gorące powietrze i ostre słońce latem to nie tylko zagrożenie dla skóry, ale również dla włosów. O tej porze roku wyjątkowo mocno narażone są na przesuszenie, odbarwienie a także łamanie i rozdwajanie. Zarówno kąpiele słoneczne jak i wodne niszczą włosy. Na początku uszkadza się warstwa zewnętrzna. Następnie włos traci swój blask i rozpoczyna się proces zmiany jego struktury. Brzmi strasznie? Chcesz tego uniknąć? To nic trudnego, wystarczy kilka minut dziennie i zastosowanie się do odpowiednich wskazówek. Oto najskuteczniejsze z nich:

Nakrycie głowy


Najprostszą i najstarszą, a zarazem najtańszą znaną metodą ochrony włosów jest nakrycie głowy. Powinien z niej korzystać każdy, kto planuje spędzać na słońcu więcej niż 30 minut. Chroni nie tylko włosy, ale również głowę przed przegrzaniem.

Ważne, żeby pamiętać o czapce, kapeluszu czy chustce zarówno wtedy, kiedy wybierasz się na plażę czy łódkę, pracujesz w ogrodzie czy jesteś na grillu. Cenną wskazówką jest również to, żeby przed wyjściem z domu i założeniem kapelusza zaaplikować odżywkę nawilżającą na włosy, dzięki czemu włosy nie będą narażone na wysuszanie.

Kosmetyki chroniące włosy


Dzięki szerokiej gamie kosmetyków na rynku, bez problemu wybierzesz interesujące Cię preparaty, które dobrze odżywią włosy. W sezonie letnim pomyśl o zmianie kosmetyków do pielęgnacji włosów i skóry głowy na specjalne, przeznaczone na tę porę roku.

Podstawą takiej pielęgnacji są kosmetyki z filtrami, chroniące włosy przez przenikaniem szkodliwych promieni UV, które niszczą włosy, powodują ich łamanie i rozdwajanie końcówek. Ważne jest więc, aby zamienić zwykły szampon na taki z filtrem UV, kupić odżywkę lub maskę nawilżającą i stosować ją regularnie, a także zaopatrzyć się w regenerujący spray, mgiełkę czy olejek.

Kosmetyki do pielęgnacji włosów


Pozostaje tylko jedno pytanie? Który spośród tak wielu kosmetyków, dostępnych w sklepach będzie najlepszy do letniej ochrony, regeneracji i pielęgnacji włosów? Na przykład Vitapil - profesjonalny preparat, składający się z 16 aktywnych składników, takich jak bambus, biotyna, żelazo czy cynk.

Produkt ten jest bogatym źródłem witamin, soli mineralnych i wielu innych składników, a jego działanie jest wszechstronne. Dzięki wysokiej zawartości biotyny, cynku, jodu i niacyny włosy i skóra głowy pozostają zdrowe, zaś zawarta w nim miedź utrzymuje prawidłową pigmentację włosów, dzięki czemu nie tracą one swego koloru.

Najciekawszym składnikiem tego preparatu jest bambus, który posiada aż 75% krzemu (dla porównania skrzyp – tak popularny składnik wielu kosmetyków do pielęgnacji włosów zawiera jedynie 10-15% krzemu), zapewniający włosom blask i odporność na czynniki mechaniczne, takie jak czesanie, upinanie, czy plątanie przez wiatr.

Jaka jeszcze ochrona


Kiedy zaopatrzysz się już w odpowiednie kosmetyki i nakrycie głowy, o czym jeszcze należy pamiętać, zanim wystawisz włosy na działanie wiatru, promieni słonecznych czy słonej wody?

Wizyta u fryzjera


Dobrym pomysłem jest odwiedzenie fryzjera przed samym urlopem. Najważniejsze jest, żeby podciąć końcówki, by te się zregenerowały i lepiej układały. Jeśli ktoś w sezonie letnim planuje farbować włosy, niech zrobi to jeszcze przez wyjazdem na wakacje i wystawianiem ich nadmiernie na słońce. Kolor może szybko wypłowieć, a włosy stracą swój blask i zmatowieją.

Na słońce tylko z suchymi włosami


Będąc już na wakacjach pamiętaj o tym, żeby nie wychodzić na dwór z mokrymi włosami. Najlepiej wysuszyć je w pomieszczeniu, tak by nie pozostały na nich krople wody. Dlaczego to takie ważne? Przecież włosy bardzo szybko wyschną na świeżym powietrzu.

Mimo tego, nie zaleca się wychodzenia na zewnątrz z mokrą głową, ponieważ krople wody skupiają promienie słoneczne, co natychmiast powoduje uruchomienie wielu procesów chemicznych, podobnych do tych, kiedy włosy są rozjaśniane u fryzjera. Powstają wtedy wolne rodniki, które przenikają do włókien keratynowych, a następnie uszkadzają ich strukturę. Warto pamiętać, że sama w sobie woda jest zupełnie nieszkodliwa, ale w połączeniu z promieniami słonecznymi to istne samobójstwo dla naszych włosów.

Pielęgnacja po kąpieli w morzu i basenie


Po każdej kąpieli w morzu (zwłaszcza tym mocno zasolonym), a także w basenie z chlorowaną wodą należy pamiętać o jak najszybszym wypłukaniu ich w chłodnej wodzie. Chodzi tu o spłukanie szkodliwej dla włosów soli, czy chloru.

Wyobraź sobie tylko taką sytuację, kiedy po upojnej kąpieli w morzu, kładziesz się plackiem na plaży. Włosy po kilku minutach wysychają, a sól na nich zgromadzona, powoduje, że zamiast ładnej, zadbanej fryzury masz szorstką w dotyku skorupę. Idąc na plażę, czy na basen warto mieć przy sobie maseczkę, odżywkę lub olejek, najlepiej w sprayu, aby łatwo go zaaplikować. Dzięki temu będziesz pewna, że Twoim włosom nic nie grozi.

Fryzury


Lato kojarzy się z romantycznie rozwianymi włosami, delikatnymi fryzurami i naturalnymi kolorami. Jednak prawdą jest, że latem najlepiej spinać włosy. Im mniejsza powierzchnia włosów narażona na szkodliwe czynniki, takie jak słońce, temperatura, woda czy wiatr, tym dla włosów lepiej. Poza tym patrząc na to ze strony praktycznej, trzeba przyznać, że jest to dużo wygodniejsze, szczególnie podczas pływania.

Latem szczególnie ważne jest, aby zrezygnować z dodatkowo wysuszających pianek i lakierów do włosów. Pozwól włosom naturalnie wyschnąć, bez używania suszarki – nie musisz się przecież obawiać o przeziębienie. To samo dotyczy prostownic i lokówek do włosów – postaw na naturalność i odłóż je w kąt na okres wakacyjny.

Zdrowa dieta


Na dłuższą metę wato również pomyśleć o dobrej i zbilansowanej diecie, która dostarczy włosom wszystkich potrzebnych witamin i minerałów. W lecie szczególne ważne jest, aby jeść dużą ilość owoców i warzyw, a o te nietrudno, bo w wakacje możesz przebierać w truskawkach, jagodach, malinach, czereśniach i wielu, wielu innych.

Z innych produktów spożywczych szczególnie pożądane są te zawierające nienasycone kwasy tłuszczowe – oliwa z oliwek, olej lniany, olej z wiesiołka czy ryby. Nienasycone kwasy tłuszczowe mają dobroczynny wpływ na cały organizm, zdecydowanie wzmacniając nie tylko włosy, ale także skórę i paznokcie. Latem pamiętaj o wodzie. Pijmy jej 2-3 litry dziennie. Ważne są też jajka, prawdziwe kakao, suszone morele czy orzechy.

Czego warto unikać


Spójrz teraz na dbanie o włosy z nieco innej strony. Czego warto unikać przy letniej pielęgnacji włosów?

  • Palenia papierosów
  • Spożywania dużej ilości kawy, herbaty i alkoholu
  • Nadmiernej ilości tłuszczów nasyconych (duża ilość we frytkach, tłustych potrawach)
  • Nadmiernego spożywania cukrów prostych (słodycze, ciasta, desery)
  • Osoby, którym włosy się przetłuszczają wyjątkowo szybko powinny ograniczyć cukier, białe pieczywo, banany i winogrona.

Stosując się do powyższych porad, nie masz co się martwić o swoje włosy. Przed wyjazdem na wymarzone wakacje wystarczy udać się do fryzjera, zakupić modny kapelusz, odpowiednią żywność i kosmetyki z filtrem, aby ze spokojem korzystać z kąpieli słonecznych i wodnych.

Tematy pokrewne

Włosy suche
Włosy przetłuszczone
Wypadanie włosów

Depilować czy epilować?

» Stale aktualizowane artykuły o pielęgnacji skóry na LeczeniePRO.pl/pielęgnacja-skóry »

W czasach obecnych, kiedy to podsuwa się nam coraz więcej wymyślnych sposobów służących poprawianiu urody lub maskowaniu upływu czasu, łatwo jest utożsamić dermatologa z kosmetologiem. 

I nie ma w tym nic dziwnego, bowiem współczesny gabinet dermatologiczny, by sprostać wymaganiom pacjentów, by zarabiać na siebie, musi posiadać nowoczesną aparaturę służącą upiększaniu i ujędrnianiu skóry, bowiem do najczęstszych zabiegów należą te, które są zaliczane do dermatologii estetycznej, choćby remodeling wałka z cellulitem lub depilacja.

Depilacja vs Epilacja


Warto jest się trochę dłużej zatrzymać nad tym trzecim sposobem upiększania, ponieważ dosyć często depilację utożsamia się z epilacją. Tym co decyduje o różnicy tych pojęć jest trwałość zabiegu - depilacja służy tymczasowemu usunięciu wosków, zaś epilacja usuwa je przynajmniej na kilka lat na przykład przy pomocy lasera.

Depilacji możemy dokonać sami, na przykład w domu, epilacji raczej nie wykonamy bez wizyty w gabinecie kosmetologicznym lub dermatologicznym, ponieważ skuteczność zależy od usunięcia mieszków włosowych. Praktykowane są dwie metody usuwania mieszków włosowych - elektroepilacja i epilacja laserowa. Przy czym tę pierwszą uważa się z bardziej skuteczną z trwalszymi efektami. Przy elektroepilacji stosuje się prąd stały (elektroliza - mieszek włosowy zniszczony zostaje w granicach 30 sekund) lub zmienny (termoliza - mieszek włosowy zniszczony zostaje w granicach kilku sekund). Chociaż za najbardziej skuteczne uważa się połączenie termolizy i elektrolizy.

Epilacja laserowa jest bardzie żmudna, gdyż polega na pojedynczym usuwaniu mieszków włosowych, co wiąże się kilkakrotnymi wizytami u dermatologa. Ta metoda bywa bolesna. Jednak jeśli już zdecydujemy się na epilację przy pomocy którejś z wymienionych technik to powinniśmy dobrze poznać predyspozycje swojej skóry, bowiem zarówno w pierwszym, jak i drugim wypadku skutkiem mogą być zaczerwienienia.

Jeśli idzie o depilację to najtrwalsze efekty daje wyrywanie woskiem, tyle że jest bolesne (np. depilacja brazylijska). Najmniej bolesne i najbardziej popularne jest golenie, ale to daje efekt w postaci odrastania mocniejszych włosków. Są też różnego rodzaju kremy do depilacji, choć te niosą ryzyko podrażnień.

Skutki uboczne może przynieść każda metoda, nawet depilacja elektryczna, ale która z prawdziwych kobiet choć raz w życiu nie zaryzykuje by poprawić swoją urodę. Mimo to nie tylko kobiety należy tu mieć na uwadze - przecież i prawdziwi mężczyźni się depilują przynajmniej pod pachami, co wręcz bywa pożądane, zwłaszcza latem.

Temat pokrewny

Wrastające włoski po depilacji i goleniu

Jak pozbyć się objawów infekcji intymnej na wakacjach?

» Stale aktualizowane artykuły o chorobach kobiecych na LeczeniePRO.pl/choroby-kobiece »

Każda z nas ma swój przepis na długo wyczekiwany urlop i bez względu na formę wakacyjnego odpoczynku chcemy, by nie zakłóciły go żadne problemy zdrowotne, zwłaszcza uciążliwe niedyspozycje intymne. Niestety, objawy infekcji układu moczowo-płciowego często pojawiają się właśnie w najmniej odpowiednim momencie.

Zakażenia pochwy w okresie letnim


W większości przypadków dobre nawyki mają ogromne znaczenie w profilaktyce infekcji pochwy, a troska o zdrowie intymne przynosi wymierne korzyści, zwłaszcza w okresie letnim, gdy ryzyko rozwoju stanów zapalnych układu moczowo-płciowego rośnie.

Dlaczego prawdopodobieństwo pojawienia się objawów zakażenia dróg rodnych jest większe podczas wakacji?

  • Wysoka temperatura powietrza sprawia, że pocisz się bardziej intensywnie – także w okolicach intymnych. Jeśli nosisz obcisłe ubrania ze sztucznych tkanin, na wilgotnej skórze w pobliżu narządów płciowych zaczynają namnażać się bytujące tam grzyby, a wystąpienie przykrych symptomów (swędzenie, pieczenie pochwy) to tylko kwestia czasu.
  • Lato to czas kąpieli na basenie i w morzu – jeżeli spędzasz w wodzie długie godziny, śluzówka pochwy staje się przesuszona i bardziej podatna na podrażnienia oraz mikrourazy.  Dodatkowo np. w jacuzzi czy ciepłym basenie znajduje się wiele patogennych mikroorganizmów, które natrafiając na zaburzoną równowagę okolic intymnych mogą z łatwością rozmnożyć się w pochwie i wywołać stan zapalny.
  • W trakcie podróży trudniej zachować czystość okolic intymnych, np. gdy przez kilkanaście godzin nie masz dostępu do czystej wody.
  • Flora bakteryjna w obcym kraju różni się od tej, do której jest przyzwyczajony twój organizm, dlatego też łatwiej padasz celem patogenów wywołujących infekcje pochwy.

Co robić po pojawieniu się objawów zakażenia?


Jeśli podczas urlopu nagle zaczęłaś odczuwać dyskomfort intymny i podejrzewasz u siebie infekcję, a nie masz możliwości skonsultowania się z lekarzem, sięgnij po probiotyk ginekologiczny np. inVag. Jest to nowoczesny lek dostępny bez recepty, który ma w swoim składzie aż trzy szczepy probiotycznych bakterii kwasu mlekowego w pełni dostosowane do naturalnej mikroflory Polek.

Preparat inVag wzmacnia osłabioną florę bakteryjną pochwy, przywraca jej kwaśny odczyn i tym samym pomaga pozbyć się pierwszych objawów zakażenia dróg rodnych. Opatentowane szczepy zawarte w inVag hamują wzrost i namnażanie się bakterii patogennych, grzybów oraz rzęsistka. Dopochwowa aplikacja kapsułek inVag sprawia, że probiotyk zaczyna działać już po piętnastu minutach od zastosowania.

Czasem podrażnienie delikatnych okolic intymnych wynika z korzystania ze źle dobranych, zbyt agresywnie działających płynów myjących. Jeśli chcesz mieć pewność, że kosmetyk do higieny intymnej nie nasili objawów niedyspozycji, zamień go na sprawdzony i bezpieczny produkt taki jak np. emulsja PrOVag, która oczyszcza skórę wokół narządów płciowych, pielęgnuje sfery intymne i zapobiega wystąpieniu zakażeń intymnych.

Tematy pokrewne

Zapalenie pęcherza
Grzybica pochwy

Jak aktywność seksualna wpływa na zdrowie intymne?

» Stale aktualizowane artykuły o chorobach kobiet na LeczeniePRO.pl/choroby-kobiece »

Udane życie seksualne to jeden z głównych filarów dobrego związku. Seks nie tylko wzmacnia więź między partnerami, ale także obniża u nich poziom stresu, poprawia samopoczucie i ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy. Ponadto jest niezwykle przyjemną formą aktywności ruchowej, choć pod względem skuteczności w spalaniu kalorii pozostaje daleko w tyle za bieganiem lub jazdą na rowerze. Niestety, aktywność seksualna ma także swoje słabsze strony.

Choroby przenoszone drogą płciową


Choroby weneryczne to temat niewybrednych żartów, ale osobom, które doświadczyły ich objawów raczej nie jest do śmiechu. Zakażenia tego typu mogą bowiem mieć poważne następstwa, a współczesna medycyna nie zawsze potrafi sobie z nimi poradzić. Właśnie dlatego chorobom przenoszonym drogą płciową należy za wszelką cenę zapobiegać. Od czego zacząć działania profilaktycznie?

  • W kwestii seksu zdaj się na zasadę ograniczonego zaufania – jeśli nie masz stałego partnera, zawsze używaj prezerwatywy.
  • Uważaj na mężczyzn, którzy wcześniej mieli wiele partnerek i namawiają cię na seks bez zabezpieczenia – być może mieli dotychczas dużo szczęścia i nie zarazili się żadną z chorób wenerycznych, ale bezpieczniej założyć, że było na odwrót.
  • Unikaj zachowań ryzykownych, takich jak częsta zmiana partnerów lub seks z nieznajomym – stosunek z przypadkowym mężczyzną może być ekscytujący, ale czy chwila przyjemności zrównoważy stres związany z leczeniem rzeżączki lub kiły?

Doustna antykoncepcja a zdrowie intymne


Tabletki antykoncepcyjne należą do najskuteczniejszych metod zapobiegania ciąży, ale ze względu na zawartość hormonów mogą przyczyniać się do zaburzenia naturalnej równowagi mikrobiologicznej organizmu. W praktyce oznacza to spadek liczby bakterii probiotycznych Lactobacillus, które nadają pochwie niskie pH i zwalczają znajdujące się w drogach rodnych patogeny.

Aby nie dopuścić do osłabienia flory bakteryjnej pochwy podczas stosowania leków hormonalnych, należy uzupełniać brakujące pałeczki kwasu mlekowego z pomocą probiotyku doustnego (np. prOVag), który w krótkim czasie przywraca równowagę mikrobiologiczną w jelitach i okolicach intymnych.

Zastosowanie preparatu probiotycznego jest szczególnie zalecane kobietom, które mają stałego partnera i nie stosują antykoncepcji mechanicznej (np. prezerwatyw). Częste kontakty intymne wiążą się bowiem z obecnością spermy w drogach rodnych, a ta ma odczyn zasadowy. Wzrost pH pochwy stwarza idealne warunki do namnażania się chorobotwórczych patogenów, a co za tym idzie – do rozwoju infekcji intymnych.

Przykre objawy podczas zbliżenia


Nie każdy stosunek jest przyjemny – gdy podczas zbliżenia kobieta odczuwa dyskomfort i ból związany z niedostatecznym nawilżeniem pochwy, trudno o poczucie spełnienia. Otarcia śluzówki i podrażnienia zwiększają podatność na infekcje, dlatego warto zadbać o właściwe nawilżenie okolic intymnych. Tu z pomocą przychodzą żele intymne, które można nabyć w aptece bez recepty. Niektóre preparaty dodatkowo łagodzą podrażnienia i świąd okolic intymnych, jak np. kosmetyki ze wspomnianej serii prOVag.

Jak karmić piersią? Wskazówki dla matki karmiącej

» Stale aktualizowany artykuł Jak karmić piersią? na LeczeniePRO.pl/karmienie-piersią »

Karmienie piersią jest łatwe, jeżeli się wie, jak należy to robić - odrobina cierpliwości i wytrwałości jest niezbędna na początku. Wprawdzie trzeba dziecko karmić częściej, ale biorąc pod uwagę czas potrzebny na przygotowanie mieszanki, różnice się wyrównują, nie wspominając o wyższej wartości odżywczej matczynego mleka.

Ze względu na dobro dziecka należy je karmić piersią przynajmniej kilka tygodni. Dzieci poniżej 1 roku życia wolno karmić wyłącznie mlekiem matki lub mlekiem modyfikowanym sporządzanym z mleka krowiego. Zwykłe krowie mleko, kozie lub skondensowane nie zawiera odpowiednich proporcji składników odżywczych.

Jak karmić piersią?


Właściwa pozycja karmiącej matki. Przed rozpoczęciem karmienia matka powinna przyjąć wygodną pozycję np. na fotelu lub krześle z nogami uniesionymi na poduszce. Można eksperymentować z dodatkowymi poduszkami do podparcia pleców i ramion lub położyć poduszkę na kolanach a na niej niemowlę. Jeśli matka ma szwy po porodzie, siedzenie na poduszce może być wygodniejsze. Natomiast po cesarskim cięciu bardziej komfortowe może być karmienie leżąc na boku.

Właściwe ułożenie dziecka. Niemowlę powinno być całym ciałem zwrócone ku matce - głowa i ramiona muszą być na poziomie sutka. Należy tak je przytrzymywać, aby pośladki można było uchwycić jedną ręką, a główka spoczywała w zgięciu łokciowym. Drugą dłoń wsuwa się pod sutek, podtrzymując go czterema palcami. Jednak nie wolno układać palców wokół otoczki sutkowej, czyli ciemniejszego obszaru wokół brodawki. Następnie przysuwa się noworodka do piersi (a nie pierś do niemowlaka) i drażni sutkiem dolną wargę dziecka, co powoduje szerokie otworzenie ust. Wówczas szybko przyciska się dziecko do piersi, aby wargi objęły otoczkę. Brodawka powinna znaleźć się głęboko w ustach dziecka, wtedy podczas ssania nie będzie się poruszała.

Dziecko niewłaściwie przystawione do piersi, będzie ssało lub żuło koniec sutka, co może prowadzić do jego bolesności i pękania brodawki.

Bez bólu. Matka nie musi odczuwać bólu podczas karmienia - powinna wyrobić w sobie przekonanie, że karmienie nie może powodować bólu. Pojawienie się bolesności to sygnał do podjęcia odpowiednich środków zaradczych. Gdy ssanie odbywa się nieprawidłowo, należy palcem oddzielić sutek od twarzy dziecka i ułożyć je w lepszej pozycji.

Przerywanie karmienia do czasu, aż dziecko zacznie ssać prawidłowo. Nie warto się wzajemnie męczyć, karmienie powinno być czasem relaksu z dzieckiem ułatwiającym wzajemne poznanie się. Bardzo ważne jest, aby w momencie przystawiania dziecka do piersi miało ono buzię szeroko otwartą - brodawka powinna znajdować się tak głęboko, by w ustach było minimum 2,5cm otoczki.

Dziecko trzyma się przy piersi tak długo, jak długo ssie, co można poznać po ruchach połykowych i ruchach uszu występujących po 1-2 zassaniach. Jeśli zasypia, trzeba je obudzić, sprowokować odbicie i przystawić do piersi.

Długość karmienia. Zwykle całe karmienie trwa 20-30 minut, jednak nie wolno ustalać limitu czasowego i karmić na czas. Może to spowodować, że niemowlę nie otrzyma wystarczającej ilości wysokokalorycznego mleka pojawiającego się w późniejszej fazie karmienia, które zaspokaja głód i pomaga rosnąć (w przeciwieństwie do niskokalorycznej i niskotłuszczowej siary z początku karmienia). Noworodek w trakcie karmienia będzie sobie robił krótkie, naturalne przerwy przed każdym kolejnym silniejszym ssaniem piersi.

Zmiana piersi. W czasie każdego karmienia należy dziecku podawać obydwie piersi. Karmi się z jednej piersi dopóki dziecko ssie (należy się upewnić, że wypiło cały pokarm), następnie próbuje się podać drugą pierś. Podczas kolejnego karmienia rozpoczyna się od piersi, którą niemowlę ssało ostatnią.

Częste karmienie piersią jest zupełnie naturalne - wytwarza silniejszą więź matki i dziecka. W pierwszych tygodniach życia dziecko często domaga się karmienia, zwykle matka musi przystawiać je do piersi 8-12 razy dziennie, a czasami częściej - niemowlę ma prawo do przebywania z matką 24 godziny na dobę, szczególnie w pierwszym miesiącu życia. Ustalenie stałego rytmu karmień noworodka następuje po około 6 tygodniach.

Bez mleka modyfikowanego. Nie powinno się wspomagać karmienia piersią, podając mleko modyfikowane. Im częściej matka przykłada noworodka do piersi, tym więcej mleka wytwarzają gruczoły piersiowe. Jeśli niemowlę wydaje się głodne zaraz po karmieniu, należy poprawić ułożenie przy piersi i częściej karmić.

Nie wolno hartować brodawek. Ćwiczenia czy jakiekolwiek zabiegi rzekomo wzmacniające brodawki, nie przynoszą pożytku a mogą tylko zaszkodzić. Wystarczy zadbać o prawidłowe ułożenie dziecka.

Osłony na sutki. Ich stosowanie warto rozpocząć w 6-7 miesiącu ciąży. Wytwarzają one delikatne ciśnienie ujemne, które ułatwia przywrócenie prawidłowego kształtu brodawek. Jednak wolno je stosować tylko przez 15-20 minut dziennie.

Nie wolno myć piersi mydłem, gdyż powoduje to wysychanie brodawek, a sucha skóra łatwiej ulega uszkodzeniom. Widoczne wokół brodawki niewielkie zgrubienia to gruczoły wytwarzające oleistą substancję o właściwościach odkażających, dlatego korzystanie z mydła jest zupełnie niepotrzebne, szczególnie w stosunku do sutków.

Brodawki powinny same wyschnąć przed przykryciem piersi. Nie wolno stosować jakichkolwiek materiałów zatrzymujących wilgoć.

Własne mleko najlepsze na uszkodzenia sutków. 95% wszystkich problemów z brodawkami wynika ze sposobu ssania przez dziecko. Ułożenie niemowlaka w odpowiedniej pozycji od razu przynosi ulgę, choć uszkodzony sutek musi się przez jakiś czas goić.

Dlatego, aby przyspieszyć ten proces, należy po karmieniu pozostawić brodawki, żeby same wyschły. Później trzeba wycisnąć odrobinę pokarmu i rozetrzeć go wokół bolącego obszaru. Kobiecy pokarm zawiera bardzo dużo substancji natłuszczających oraz składniki o właściwościach antybiotycznych. Można także podjąć próbę karmienia poprzez ochronny kapturek.

Drożność kanalików wyprowadzających pokarm. Przyczyną ich zatkania może być obcisła odzież, szczególna anatomia kobiety, zmęczenie lub długie przerwy między karmieniami. Brak działań zapobiegawczych może wywołać infekcję i obrzęk. Gdy wyczuwa się twarde i wrażliwe miejsce w okolicach sutka, trzeba je natychmiast zneutralizować stosując ciepły okład i okrężny masaż sutka.

Jednak najważniejsze i najskuteczniejsze jest częste karmienie dziecka - ssanie najszybciej udrożnia zatkany przewód. Dlatego czasami jeśli piersi są pełne mleka warto spróbować nakłonić dziecko do jedzenia.

Witamina E pomaga na pękanie brodawek. Należy na chore miejsce nałożyć odrobinę witaminy E od razu po karmieniu. Alternatywą może być olejek arganowy.

Gorące, wilgotne okłady są wskazane jeśli piersi produkują nadmierną ilość pokarmu, a dziecko nie nadąża z odsysaniem. Ciepły kompres powoduje rozszerzenie kanalików, dzięki czemu pokarm szybciej spływa. Wówczas trzeba także częściej i dłużej karmić.

Wkładki bawełniane. Układ produkcji pokarmu jest bardzo wrażliwy na różne bodźce i czasami dochodzi do niekontrolowanego wypływu mleka z piersi np. na dźwięk płaczu cudzego dziecka.

Wówczas należy nasadą dłoni przycisnąć brodawkę do klatki piersiowej. Natomiast obfity wyciek wymaga zastosowania wkładek z czystej bawełny wielokrotnego użytku.

Wybór optymalnego stanika na okres karmienia. Najważniejsze, aby w tym okresie nosić biustonosz o numer większy niż podczas ciąży. Lepsze są staniki w całości bawełniane niż nylonowe. Otwór do karmienia musi być wystarczająco szeroki i nie może uciskać piersi. Odpowiedni biustonosz to taki, który łatwo rozpina się i zapina jedną ręką. Staniki zapinane na rzepy to złe rozwiązanie. Ramiączka muszą być wygodne.

Odciąganie pokarmu może stać się koniecznością w pewnych przypadkach:

  • noworodek znajduje się w szpitalnym oddziale niemowlęcym
  • piersi są obrzęknięte wskutek zastoju mleka
  • kilkugodzinne opuszczenie dziecka i karmienie przez kogoś innego z butelki
  • powrót do pracy i chęć stworzenia zapasu mleka

Mleko można odciągać ręcznie lub laktatorem. Należy to robić wprost do sterylnych butelek, pojemników plastikowych lub specjalnych torebek do zamrażania mleka z piersi. Odciągnięte mleko można bezpiecznie przechowywać w lodówce do 24 godzin, a w zamrażalce do 3 miesięcy.

Początkowo odciąganie pokarmu może być trudne, ale z czasem nabiera się wprawy. Aby robić to ręcznie należy jedną ręką podtrzymać pierś, a drugą pociągać ku dołowi, od szczytu piersi do otoczki brodawkowej. Kciukiem i palcem ściska się mocno niżej położoną część piersi, aby pokierować mleko na zewnątrz. Palcami i kciukiem stopniowo wykonuje się okrężne ruchy, uciskając zatoki mleczne położone pod skórą, na obrzeżach otoczki brodawkowej.

Ulewanie. Wiele dzieci po posiłku zwraca niewielką ilość mleka. Nie ma to znaczenia dopóki waga dziecka rośnie prawidłowo i nie jest to zbyt częsty oraz obfity epizod. Ulewanie zwykle przechodzi samo, gdy dziecko zaczyna przyjmować stałe pokarmy.

Porada lekarska


Zapalenie sutka z gorączką i objawami grypopodobnymi to wskazanie do wizyty lekarskiej. Zapalenie sutka zwykle ma podłoże bakteryjne i spowodowane jest zastojem pokarmu. Lekarz zaleci antybiotyki dopuszczalne przy karmieniu. Ważne aby ściśle przestrzegać pory przyjmowania leku, nawet przy szybki cofnięciu się objawów, co zapobiega nawrotowi infekcji.

W domu należy położyć się do łóżka, pić dużo czystych płynów i częściej przystawiać dziecko do karmienia. Pokarm nie jest zakażony, poza tym dziecko wraz z pokarmem otrzymuje antybiotyk. Przerwanie karmienia w momencie wystąpienia zapalenia sutka grozi powikłaniem w postaci ropnia.

Tematy pokrewne

Ból sutków i piersi
Podrażnienia skóry
Ząbkowanie
Jak zajść w ciążę?
Kolka dziecięca
Pieluszkowe zapalenie skóry

Ból piersi i sutków. Domowe sposoby leczenia. Przyczyny. Samokontrola piersi

» Stale aktualizowany artykuł o bólu piersi i sutków na LeczeniePRO.pl/ból-piersi-sutków-bolące-piersi »

Bolące piersi to powszechna dolegliwość, dotycząca nawet 70% kobiet - najczęściej objaw ciąży, miesiączki lub niezłośliwych zmian guzkowo-torbielowatych. Dlatego ból piersi dzieli się na cykliczny i stały.

Przyczyny bólu piersi


  • zespół napięcia przedmiesiączkowego
  • ciąża lub antykoncepcja hormonalna (zmiana poziomu estrogenu)
  • łagodne guzy torbielowate - torbiele, cysty
  • karmienie piersią, laktacja
  • zapalenie sutka i ropień (kobiety karmiące)
  • zapalenie brodawki sutkowej, której główną przyczyną jest tarcie lub kąsanie brodawki
  • dojrzewanie płciowe (u mężczyzn może objawiać się powiększeniem piersi tzw. ginekomastia)
  • gruźlica
  • ból serca
  • zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego (spondyloza szyjna)
  • zapalenie żył
  • półpasiec, ból po jednej stronie z miejscową wysypką na skórze klatki piersiowej
  • złośliwy nowotwór piersi (bardzo rzadka przyczyna - ból rzadko jest pierwszym objawem raka piersi, do momentu wystąpienia bolesności guz z pewnością zostałby zauważony)

Ból piersi, ból sutków i nadwrażliwość brodawki towarzysząca ciąży lub poprzedzająca menstruacje (cykliczna mastalgia) to normalne następstwo naturalnej pracy hormonów, które przygotowując komórki gruczołów mlecznych do produkcji pokarmu, nadmiernie wypełniają otoczenie gruczołów płynami ustrojowymi. Przepełnione płynem tkanki rozciągają włókna nerwowe, co powoduje bolesność przy dotykaniu.

Natomiast niezłośliwe zmiany guzkowe przybierają postać włókniaków lub torbieli, które mają sprężystą konsystencję i są dobrze odseparowane od otoczenia oraz ruchome w stosunku do podłoża. Guzki mogą być stałym problemem w okresie dojrzewania, aż do menopauzy, mimo iż ból piersi ma tendencję do ustępowania z wiekiem. Jednakże o charakterze guzka decyduje badanie histologiczne jego komórek, które należy wykonać jak najszybciej po wyczuciu pierwszych zmian w piersiach.

W przypadku bólów okołomiesiączkowych oraz zdiagnozowanej tendencji do powstawania łagodnych zmian guzkowych, sposoby postępowania i zapobiegania są podobne.

Domowe sposoby na ból sutków i piersi


Dieta niskotłuszczowa obfita we włókna, czyli błonnik (nasiona babki płesznik, chleb pełnoziarnisty, fasola, inne warzywa i owoce) nasila proces przemiany estrogenu, dzięki czemu organizm wydala go więcej. Powoduje to mniejszą stymulację hormonalną sutków i piersi.

Zachowanie optymalnej masy ciała. Kobiety otyłe, które schudły odczuwają mniejsze dolegliwości w obrębie sutków oraz niższą skłonność do powstawania guzków. Tkanka tłuszczowa u kobiet pełni rolę dodatkowego gruczołu hormonalnego, który wytwarza i gromadzi estrogen, dlatego jej nadmiar oznacza nadmiar estrogenu, tymczasem komórki gruczołów piersiowych są bardzo wrażliwe na wpływ hormonów.

Optymalna podaż witaminy C, E, witamin z grupy B (głównie B6) oraz wapnia i magnezu - regulują proces produkcji prostaglandyny E, która hamuje wpływ prolaktyny, czyli czynnika aktywizującego komórki sutków. Pomocne mogą okazać się takie suplementy naturalne jak Młody jęczmień, Spirulina czy Chlorella.

Sprawdź recenzję z analiza składu suplementów diety typu PREMIUM: Witamina C - 3 źródła naturalne!Witamina B ComplexMagnez + Witamina B6 + CynkWitamina D3 + K2 (niezbędne dla prawidłowej gospodarki wapniem!)

Mniej tłuszczów utwardzonych (wodorowanych, np. margaryny), które upośledzają metabolizm kwasu gamma-linolenowego (GLA) odpowiedzialnego za wytwarzanie wspomnianej prostaglandyny E hamującej prolaktynę.

Więcej relaksu i mniej stresu, który aktywizuje nadnercza w sytuacji zagrożenia do produkcji adrenaliny, czyli hormonu także utrudniającego metabolizm GLA.

Druga sprawa to silny związek piersi z kobiecymi emocjami. Napięcie emocjonalne, urazy związane z dzieciństwem i wychowaniem własnych dzieci są częstą przyczyną bólu piersi i sutków. Piersi są dla kobiet szczególnym symbolem - większość z nich pamięta charakterystyczne mrowienie towarzyszące gromadzeniu się w piersiach pokarmu, wiele kobiet nawet długo po menopauzie doznaje tego uczucia, gdy słyszy płacz dziecka.

Dodatkowo, ból piersi może się wzmagać, jeśli kobieta odczuwa obawę i strach przed rakiem piersi, dlatego wskazane jest zdiagnozowanie podłoża bólu piersi, choć jak wcześniej wspomniano, rzadko jest on objawem nowotworu.

Odstawienie kofeiny powoduje znaczną poprawę u kobiet cierpiących na nienowotworowe zmiany w sutkach i piersiach. Należy zrezygnować z kawy, czekolady, lodów kawowych, herbaty, napojów orzeźwiających i leków przeciwbólowych zawierających kofeinę.

Jak najmniej soli na 7-10 dni przed kolejną miesiączką.

Zakazane są leki moczopędne, mimo tego, że nasilają wydalanie wody z organizmu, co tylko doraźnie i krótkotrwale zmniejsza obrzęk sutków i piersi. Ponadto nadmierne stosowanie diuretyków niekorzystnie wpływa na przebieg naturalnych procesów w organizmie.

Leki przeciwbólowe typu ibuprofen, paracetamol skutecznie łagodzą ból piersi i sutków. Należy unikać steroidowych leków przeciwzapalnych stosowanych miejscowo. Oczywiście kobiety w ciąży powinny zasięgnąć porady lekarskiej przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.

Ciepło i zimno. Termoterapia łagodzi ból piersi i sutków, jednak skuteczność tej metody trzeba zbadać indywidualnie - jednym bardziej pomogą zimne okłady, innym ciepłe:

  • przyłożenie do piersi schłodzonych w zimnej wodzie dłoni
  • ogrzewanie poduszką elektryczną lub workiem z gorącą wodą, ciepła kąpiel lub natrysk
  • naprzemienne stosowanie ciepła i zimna

Biustonosze z usztywnieniami skuteczniej zapobiegają nadmiernemu napinaniu włókien nerwowych, już narażonych na ucisk wskutek gromadzenia się płynu w tkankach. Pomocne może okazać się również zakładanie stanika na noc.

Doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogen (tabletki niskoestrogenowe) mogą pomagać lub szkodzić w zależności od indywidualnego profilu hormonalnego i typu guzka:

  • najczęściej wykazują korzystne działanie w przypadku zmian typu mastopatia włóknisto-torbielowata: obecność licznych drobnych torbielek i włókniaków w tkance sutka oraz piersi
  • szkodliwe działanie w przypadku pojedynczych gruczolakowłókniaków, które mają tendencję do złośliwienia: obecność twardego, najczęściej łatwo przesuwalnego guzka

Przeciwwskazaniem do stosowania antykoncepcji hormonalnej jest występowanie w rodzinie złośliwych guzów piersi.

Delikatny i samodzielny masaż piersi przynosi ulgę, gdyż przesuwa nadmiar płynu zgromadzonego w sutkach do naczyń chłonnych. Należy namydlić piersi, masować ruchami okrężnymi palców małe obszary skóry i uciskać sutki całymi dłońmi najpierw w głąb, a później do góry.

Olej rycynowy łagodzi pęknięcie lub zapalenie brodawki sutkowej, które zdarza się najczęściej podczas laktacji (nie wolno przerywać karmienia), ale także skutecznie pomaga w okołomiesiączkowych bólach piersi.

Do zabiegu potrzebny jest olej rycynowy tłoczony na zimno, kawałek flaneli, kawałek plastikowej folii i poduszka elektryczna. Flanelę składa się 4 razy, nasącza olejem i nakłada na pierś, następnie przykrywa się okład plastikiem i przykłada poduszkę elektryczną (stopniowo zwiększając jej moc grzania), całość pozostawia się na godzinę.

Skutki lecznicze są widoczne po 3-7 dniach stosowania kompresu. Wyciskany na zimno olej rycynowy zawiera substancję wzbogacającą funkcję limfocytów, co przyspiesza zwalczanie każdej infekcji.

Unikanie aktywności fizycznej mogącej nasilać ból piersi tj. aerobik czy bieganie.

Prowadzenie dziennika przez 3 miesiące i notowanie:

  • dni z bólem piersi
  • dni menstruacji
  • każdego innego objawu tj. kaszel czy niestrawność

Takie notatki mogą być bardzo pomocne dla lekarza przy stawianiu diagnozy i określeniu charakteru bólu.

Ból piersi. Porada lekarska ...


...to konieczność przy pojawieniu się każdego, nowego guzka. Tylko lekarz, pobierając wycinek lub robiąc biopsję, może określić charakter guza. Najlepszym momentem na samokontrole jest czas około 7 dnia cyklu (czasami guzki są wyczuwalne tuż przed miesiączką, znikają natychmiast po jej zakończeniu i pojawiają się ponownie za miesiąc).

W przypadku kobiet ciężarnych lub karmiących częstym schorzeniem wymagającym konsultacji lekarskiej jest:

  • zapalenie gruczołu piersiowego, które może wywołać powstanie ropnia: bardzo bolesna i zaczerwieniona pierś, zaczerwienienie rozszerza się od brodawki sutkowej ku jej obwodowi, gorączka
  • ropień piersi to następstwo zapalenie piersi z tymi samymi objawami plus twardy i bolesny guz pod zmienioną zapalnie tkanką

Kobieca samokontrola. Badanie piersi


Jeśli zbadasz piersi raz na miesiąc, najlepiej zaraz po menstruacji, będziesz znała ich normalny kształt, wielkość i dotyk. Łatwiej będzie Ci dostrzec ewentualne zmiany, jakie nastąpiły między kolejnymi badaniami.

Możesz to robić przed lustrem w dobrze oświetlonym miejscu lub podczas kąpieli: badając lewą pierś podnieś lewe ramię powyżej głowy, prawą ręką szukaj zmian w wielkości i kształcie lewej piersi, dotykaj dłonią całą pierś dookoła, następnie przesuwaj obie dłonie ruchem okrężnym wokół piersi, skontroluj brodawkę i dół pachowy.

Jak zajść w ciążę? Niepłodność vs. bezpłodność

» Stale aktualizowany artykuł o ułatwianiu zapłodnienia na LeczeniePRO.pl/jak-zajść-w-ciążę-niepłodność-bezpłodność »

Jak zajść w ciążę?
Jak można zajść w ciążę?
Kiedy można zajść w ciążę?
Jak szybko zajść w ciążę?
Co zrobić żeby zajść w ciążę?

Potwierdzone sposoby zwiększające prawdopodobieństwo zajścia w ciążę są ściśle określone i dotyczą zarówno obojga partnerów jednocześnie, jak i kobiety i mężczyzny oddzielnie.

Na wstępie należy zrozumieć czym jest niepłodność i bezpłodność:

  • niepłodność to niemożność zajścia w ciążę mimo 12-miesięcznego współżycia seksualnego ze średnią częstotliwością 3-4 stosunków płciowych tygodniowo bez stosowania antykoncepcji
  • bezpłodność to trwała niezdolność do posiadania potomstwa spowodowana operacją, wypadkiem lub chorobami genetycznymi

Jak łatwo zauważyć, poniższe domowe sposoby na zajście w ciążę dotyczą problemu niepłodności.
20% populacji kobiet poniżej 35 roku życia nie udaje się zajść w ciążę w ciągu roku.
33% niepłodnych par to zaburzenia funkcjonowania układu rozrodczego kobiety, kolejne 33% to niepłodność męska, reszta to wspólna niepłodność lub niemożność wskazania przyczyn.

Wskazówki dla pary


Roczne próby. Jeśli partner i partnerka nie przekroczyli jeszcze 28 lat, ich współżycie seksualne jest satysfakcjonujące, a przeszłość medyczna nie zawiera informacji o obniżeniu zdolności reprodukcyjnych, wskazane jest kontynuowanie prób zapłodnienia przez rok, zgodnie z definicją niepłodności - 60% par uzyskuje oczekiwany rezultat w ciągu 6 miesięcy, a 90% w ciągu roku.

Mijające lata życia obniżają płodność - nawet u kobiet przed 30-stką nie w każdym cyklu dochodzi do owulacji, później prawdopodobieństwo niewystępowania jajeczkowania rośnie szybciej.

Szczere relacje partnerskie to podstawa. Pełne przekonanie o pragnieniu potomstwa musi dotyczyć obojga partnerów. Szczera rozmowa między kobietą i mężczyzną, rozwianie wszelkich obaw i wątpliwości sprzyja udanemu zapłodnieniu. Dotyczy to szczególnie par, w których jeden z partnerów posiada już dzieci z innego związku i nie do końca jest pewny o pragnieniu kolejnego dziecka.

Chwile spontanicznych uniesień. Warto na pewien czas zapomnieć o wykresach owulacji, badaniu śluzu i kalendarzyku, efekty mogą być zaskakujące :)

Więcej relaksu. Przeciążenie pracą i życie w ciągłym stresie nie sprzyja zajściu w ciążę, dlatego warto zwolnić tempo życia podczas prób zapłodnienia, co dotyczy szczególnie kobiet. Szybki efekt odprężający można uzyskać stosując aromaterapie np. olejek różany.

W dni płodne wskazane jest stosowanie klasycznej pozycji seksualnej z nogami kobiety uniesionymi do góry, która jest najlepsza dla skutecznego zapłodnienia, gdyż dochodzi do głębokiej penetracji i dodatkowo siła grawitacji pomaga plemnikom przedostać się do komórki jajowej.

Kobieta powinna leżeć nieruchomo na plecach przez 20 minut od zakończenia stosunku, a następnie położyć się spać. Wskazane jest także zwiększenie częstotliwości współżycia w okresie płodnym (w którym dochodzi do jajeczkowania).

Optymalna dieta musi być m.in. zdrowa i zróżnicowana, aby mogła dostarczyć wszystkich niezbędnych witamin i składników odżywczych. Celem jest osiągnięcie homeostazy, czyli równowagi biochemicznej organizmu, która jest warunkiem niezakłóconego zdrowia.

Dietę warto wesprzeć naturalnymi suplementami jak Młody jęczmień (pełna gama witamin, składników mineralnych, pierwiastków śladowych oraz aminokwasów), Ostropest plamisty (roślina odtruwająca organizm, detoksykacja obojga partnerów sprzyja zajściu w ciążę), Colostrum (suplement immunologiczny na bazie siary) oraz olej lniany (regulator równowagi hormonalnej).

Rzucenie palenia papierosów. Nikotyna upośledza płodność kobiet i mężczyzn:
u palących mężczyzn słabnie żywotność plemników oraz zwiększa się tendencja do spadku ich liczby poniżej normy, natomiast u palących kobiet dochodzi do zaburzeń hormonalnych.

Zakazane używki i antybiotyki, gdyż mogą wywoływać obniżenie liczby plemników w nasieniu. Długotrwałe nadużywanie alkoholu i narkotyków, w tym miękkich, także zagraża płodności.

Wskazówki dla kobiet


Rozpoznanie owulacji jest szczególnie istotne u kobiet, które nieregularnie miesiączkują. Główne objawy zaistnienia jajeczkowania to:

  • zmiana śluzu szyjki macicy w połowie cyklu miesiączkowego, tzw. płodny śluz jest rzadszy, bardzo rozciągliwy i przezroczysty - przypomina surowe białko jajka
  • napięcie i bolesność uciskowa piersi, wrażliwość brodawek, kurcze i ból brzucha (ból owulacyjny podbrzusza)
  • plamienie owulacyjne, niewielka ilość krwi w śluzie
  • wzrost temperatury ciała o 1°C trwający około 3 dni, najłatwiej zmierzyć podwyższoną ciepłotę ciała czułym termometrem cyfrowym (rtęciowy może okazać się zawodny), pomiar temperatury należy robić codziennie rano, o tej samej godzinie, zaraz po przebudzeniu, na czczo, nie wstając przedtem z łóżka.

Drugim sposobem sprawdzenia czy dochodzi do owulacji jest użycie specjalnego zestawu do oznaczania zawartości w moczu hormonu luteinizującego LH, który wzbudza owulację (» test owulacyjny). Jeśli w ciągu 3 miesięcy kobieta nie zauważyła objawów owulacji powinna zgłosić się do lekarza.

Właściwa masa ciała. Tkanka tłuszczowa może wzmagać produkcję i gromadzić estrogen, czyli hormon przygotowujący organizm kobiety do ciąży. Jego zbyt wysoki lub zbyt niski poziom prowadzi do zaburzenia równowagi hormonalnej. Potwierdzają to wnioski z licznych badań: szczupłe kobiety bez owulacji odzyskiwały ją po przybraniu wagi do 95% wagi idealnej, tymczasem nie owulujące kobiety z nadwagą odzyskiwały owulację po schudnięciu.

Warunkiem jajeczkowania jest utrzymanie tkanki tłuszczowej na poziomie 25% ogólnej masy ciała, a współczynnik masy ciała BMI najbardziej sprzyjający płodności wynosi 23-24. Pomocne w stabilizacji masy ciała mogą okazać się diety projektowane przez Vitalia.pl. » Porównanie dietetyków online »

Optymalna aktywność fizyczna. Zbyt duża utrata tkanki tłuszczowej podczas ćwiczeń fizycznych, może doprowadzić do zatrzymania owulacji. Jednak to samo zagrożenie występuje w przypadku idealnej masy ciała, jeśli przez dłużej niż godzinę dziennie wykonuje się intensywny wysiłek.

Kobiety, które nigdy nie były w ciąży, a przy tym ćwiczyły przez ponad godzinę dziennie, mają podwyższone ryzyko niepłodności. Wpływ nadmiernego wysiłku na płodność nie dotyczy tylko utraty masy ciała, ale także ilości prolaktyny - hormonu wytwarzanego przez szyszynkę, którego podwyższony poziom może zaburzać owulację. Dlatego kobiety starające się o dziecko i uprawiające sport powinny ćwiczyć rozważnie i umiarkowanie.

Zakazana irygacja i środki nawilżające. Wszelkie czynniki zakłócające naturalny poziom pH w pochwie, mogą być nieprzyjazne dla nasienia. Pochwa potrafi sama zadbać o własną higienę.

Kurze białko jako środek nawilżający pochwę. Wywiera ono najmniejszy wpływ na ruchliwość i czas przeżycia plemników, dzięki czemu rośnie szansa zapłodnienia. Białko jako środek nawilżający pomaga w przypadku stosunku utrudnionego suchością pochwy, jednak bolesny stosunek wymaga konsultacji ginekologa, gdyż może być objawem poważnej choroby.

Kofeina zmniejsza szansę zajścia w ciążę, czyli lepiej ograniczyć spożycie kawy, czekolady i napojów orzeźwiających zawierających kofeinę.

Wskazówki dla mężczyzn


Optymalna ilość plemników. Typowy cykl produkcji plemników trwa 78 dni a przez kolejne 12 dni osiągają dojrzałość. Prawidłowe nasienie zdrowego mężczyzny zawiera 40mln. plemników w 1ml., a 60% z nich żywo się porusza.

Należy wiedzieć, że każda choroba wirusowa, przebiegająca z wysoką gorączką lub przewlekła infekcja może wyraźnie zmniejszyć liczbę plemników w nasieniu na okres do 3 miesięcy. Jeśli w nasieniu jest dużo zdrowych plemników, to przeziębienie czy grypa prawdopodobnie nie zmieni możliwości zapładniających spermy. Ale jeśli ilość plemników utrzymuje się na poziomie granicznym, każda poważniejsza choroba może powodować przejściową niepłodność.

Zakazane sterydy. Wszelkie hormonalne środki anaboliczne mogą spowodować wyłączenie funkcji przysadki mózgowej i zaburzenie równowagi hormonalnej organizmu. Rzecz jasna nie dotyczy to ciężkiej astmy, zapalenia wątroby lub innych chorób bezwzględnie wymagających przyjmowania hormonów steroidowych jako podstawowego leku.

Kontrola temperatury jąder, które są zawsze o 0,5° chłodniejsze od ogólnej ciepłoty ciała. Dlatego gdy temperatura całego ciała wzrasta, a jądra są przegrzewane (dotyczy to szczególnie zawodowych kierowców, pilotów i innych zawodów siedzących.), może dojść do znacznego ograniczenia produkcji zdrowych plemników. Należy unikać krańcowych temperatur, nadmiernie gorących kąpieli, noszenia obcisłych majtek i spodni oraz jazdy na rowerze.

Krótkotrwała abstynencja seksualna poprawia jakość i żywotność plemników, dlatego codzienne zbliżenia są niewskazane, gdyż powodują stopniowe obniżenie ilości plemników w nasieniu. Należy powstrzymać się od współżycia na 2 dni przed momentem maksymalnej płodności partnerki.

Jak zajść w ciążę? Niepłodność? Porada lekarska


Konsultacja specjalistyczna jest wskazana w następujących przypadkach:

dotyczy kobiet

  • skąpe i nieregularne miesiączki, brak cyklicznych zmian w śluzie szyjki macicy - możliwe, że nie dochodzi do jajeczkowania, czyli nie pojawia się komórka jajowa gotowa do zapłodnienia
  • wiek poniżej 35 lat, nieudane roczne próby zapłodnienia
  • wiek powyżej 35 lat, nieudane półroczne próby zapłodnienia
  • sutki produkujące pokarm lub pojawienie się męskiego typu owłosienia na piersiach, górnej wardze czy podbródku - możliwe problemy hormonalne
  • przeszłości medyczna z następującymi epizodami: zakażenie w obrębie miednicy, endometrioza, torbielowatość jajników, mięśniak macicy, operacja brzuszna lub urologiczna, uraz krocza, zapalenie przyusznic (odra) lub świnka
  • stosowanie spirali wewnątrzmacicznej

dotyczy mężczyzn

  • genetyczne zaburzenia chromosomowe
  • przewlekłe choroby np. marskość wątroby
  • impotencja

dotyczy kobiet i mężczyzn

  • przebyte zakażenie chlamydiami - choroba przenoszoną drogą płciową, która może uszkodzić jajowody u kobiet, a u mężczyzn spowodować zbliznowacenie nasieniowodów
  • podejrzewane narażenie na działanie substancji obniżających płodność np. ołów

Tematy pokrewne

Mdłości w ciąży
Menopauza
Opryszczka narządów płciowych
Zespół napięcia przedmiesiączkowego

Zespół napięcia przedmiesiączkowego. PMS. Objawy i domowe sposoby łagodzenia

» Stale aktualizowany artykuł o PMS na LeczeniePRO.pl/pms-zespół-napięcia-przedmiesiączkowego »

Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS - ang. Premenstrual syndrome) to zbiór objawów fizycznych, psychicznych i emocjonalnych, który występuje na kilka do kilkunastu dni przed miesiączką. PMS to walka hormonów ustępująca wraz z początkiem miesiączki.

Hormony płciowe (estrogen i progesteron) sterujące cyklami miesięcznymi za pośrednictwem ośrodkowego układu nerwowego, zazwyczaj funkcjonują zgodnie. Kontrolują prawidłową owulację, a następnie utrzymują ewentualną ciążę.

Problemy rozpoczynają się, gdy równowaga hormonalna zostaje zaburzona - nadmiar estrogenów powoduje stany lękowe i drażliwość, natomiast nadmiar progesteronu to depresja i uczucie zmęczenia.

Główne objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego


  • zaburzenia emocjonalne i psychiczne: rozdrażnienie, lęk, wahania nastroju, agresja, depresja, płaczliwość, problemy z koncentracją i pamięcią
  • zaburzenia fizyczne: zaparcia, wzdęcia, przybieranie masy ciała, ból głowy, ból pleców, nasilenie zmian skórnych tj. trądzik lub wyprysk alergiczny, nadwrażliwość dotykowa piersi, obniżona aktywność życiowa, zmęczenie, zmiana apetytu, uczucie ciężkości i puchnięcia głównie nóg oraz twarzy, nadmierne pocenie i uczucie gorąca, pogorszenie koordynacji ruchów, problemy ze wzrokiem i bezsenność

Zespół napięcia przedmiesiączkowego może zostać nasilony przez następujące czynniki

  • przebycie kilku porodów
  • zawarcie małżeństwa
  • uwarunkowania genetyczne

Na PMS cierpi od 30 do 50% populacji kobiet. Nie wszystkie z nich skarżą się na te same objawy, różne jest także nasilenie dolegliwości, dlatego optymalne leczenie zależy od indywidualnych predyspozycji.

Domowe sposoby na PMS. Leczenie, łagodzenie i zapobieganie


Pozytywne nastawienie może znacznie ograniczyć objawy, a nawet całkowicie im zapobiec. Zalecane jest wypowiadanie pozytywnych stwierdzeń tj.:
"Moje ciało jest mocne i zdrowe",
"Hormony pracują prawidłowo",
"Dam sobie doskonale radę ze stresem"
Częste małe posiłki. Nie wolno ograniczać jedzenia - należy dzielić je na małe porcje o niskiej zawartości cukru, tzw. dieta hipoglikemiczna zapewnia ciału i umysłowi większą stabilność. Natomiast złe odżywianie może nasilać dokuczliwe objawy PMS.

Unikanie pustych kalorii. Odradza się spożywania pokarmów o niskiej wartości odżywczej tj. napoje orzeźwiające lub słodycze zawierające cukier rafinowany, które tylko nasilają schorzenie. Zamiast nich należy częściej jeść owoce.

Mniej przetworów mlecznych. Dziennie wystarczą 1-2 porcje chudego mleka, twarogu lub jogurtu. Białko i laktoza zawarta w produktach mlecznych może hamować wchłanianie magnezu, który istotnie wpływa na stężenie estrogenu.

Tłuszcze wielonienasycone (np. ze zbóż) zamiast tłuszczów zwierzęcych, które pośrednio zwiększają poziom estrogenu.

Ograniczenie podaży soli zapobiega zatrzymywaniu wody w organizmie. Trzeba zrezygnować z restauracji, produktów konserwowanych, potraw chińskich, gotowych zup i sosów do sałat.

Zwiększenie ilości spożywanych włókien (błonnika) redukuje nadmiar estrogenu. Należy jeść dużo warzyw, fasoli i potraw pełnoziarnistych. Proso, gryka i jęczmień dodatkowo zawierają potrzebny magnez. Wskazany jest również błonnik z nasion babki płesznik i jajowatej.

Kofeina STOP. Niewskazane jest spożywanie produktów zawierających kofeinę m.in. kawa, herbata i czekolada. Kofeina może powodować bolesność piersi, pogłębiać niepokój i rozdrażnienie.

Alkohol STOP. Powoduje on nasilenie depresji towarzyszącej PMS oraz intensyfikuje ból głowy, zmęczenie i wzmaga apetyt na słodycze.

Środki moczopędne STOP. Wiele kobiet z zespołem napięcia przedmiesiączkowego przyjmuje preparaty moczopędne jako doraźny sposób łagodzenia obrzęków i wzdęć. Tymczasem niektóre z nich powodują wydalanie z organizmu niezbędnych soli mineralnych. Lepszy rozwiązaniem jest wspomniane ograniczenie podaży soli i alkoholu, które są głównymi czynnikami zatrzymującymi wodę w organizmie.

Aktywność fizyczna w postaci np. szybkich spacerów na świeżym powietrzu, joggingu, pływania, tańca lub sztuk walki poprawia krążenie krwi, sprzyja relaksacji mięśni, przeciwdziała zatrzymywaniu wody i wzmaga produkcję endorfin, czyli naturalnych opiatów poprawiających nastrój. Optymalny czas podjęcia ćwiczeń to 1-2 tygodnie przed wystąpieniem objawów PMS.

Stres środowiskowy to czynnik nasilający dolegliwości zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Kobiety cierpiące na PMS powinny zadbać o obecność łagodnych kolorów i relaksującej muzyki, które mogą bardzo poprawić samopoczucie. Więcej technik relaksacyjnych.

Powolne i głębokie oddychanie. Podświadome spłycanie oddechu obniża poziom energii organizmu wywołując wewnętrzne napięcie, co intensyfikuje objawy PMS.

Relaksująca kąpiel w wannie ciepłej wody z dodatkiem morskiej soli i sody oczyszczonej powinna trwać 20 minut.

Seks. Orgazm powoduje odpływ krwi i innych płynów z przekrwionych narządów płciowych, co łagodzi napięcie, ból mięśni i poprawia krążenie.

Więcej snu. Jeśli jednym z objawów PMS jest bezsenność, należy przed pełnym rozwinięciem tej dolegliwości kłaść się do łóżka wcześniej niż zwykle.

Plan zadań i ich racjonalne rozłożenie pomaga uniknąć stresu wynikającego z przytłoczenia przez obowiązki.

Spotkania towarzyskie lepiej odłożyć na później, gdy ogólne samopoczucie pozwoli cieszyć się obecnością innych bez uczucia zmęczenia i stresu.

Nie wolno ukrywać dolegliwości i cierpieć w milczeniu. Pomaga rozmowa z partnerem czy przyjaciółkami.

Nadmierny apetyt tuż przed miesiączką nie jest objawem słabości charakteru lub łakomstwa. Jest to naturalna potrzeba, niemal przymus spowodowany działaniem progesteronu na obszary mózgu odpowiedzialne za zwiększenie podaży węglowodanów.

Można to potraktować jako mechanizm obronny układu biologicznego kobiety - tuż przed menstruacją dochodzi do znacznej utraty płynów, jedzenie wysokowęglowodanowych produktów tj. chipsy, lody czy czekolada, sprzyja zatrzymywaniu wody w organizmie jednocześnie dostarczając dodatkowej energii.

Jednak mimo wszystko trzeba kontrolować nasilony apetyt, aby nie dopuścić do drastycznego wzrostu wagi. Pomaga w tym regenerujący sen, dużo płynów oraz dieta bogata w owoce i warzywa.

Dodatkowa suplementacja diety wymienionymi poniżej substancjami skutecznie łagodzi określone objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego, jednak powinna być prowadzona pod nadzorem lekarza:

  • witamina B6: wahania nastroju, zatrzymywanie wody, bolesność piersi, wzdęcia, apetyt na słodycze, zmęczenie
  • witamina A i D (podawane łącznie): trądzik, wyprysk
  • witamina C to silny przeciwutleniacz i naturalny środek antyhistaminowy: stres, objawy alergiczne
  • witamina E wpływa na układ hormonalny: bolesność piersi, niepokój, depresja
  • wapń i magnez (podawane łącznie): ból i kurcze mięśni, wahania nastroju
  • L-tyrozyna to aminokwas potrzebny do produkcji dopaminy (naturalna substancja przeciwdepresyjna) w mózgu: lęk, depresja
  • gotowe preparaty naturalne zawierające zrównoważone dawki wymienionych witamin i minerałów np.

Colostrum to suplement odpornościowy na bazie siary o szerokim spektrum terapeutycznym. Natomiast Spirulina i Chlorella to wyjątkowo odżywcze algi kompleksowo regulujące zaburzone funkcje ustroju.

Ziołolecznictwo przynosi pomocny w PMS wyciąg z witeksu czczonego (niepokalanka), dostępny najczęściej w formie tabletek.

Grzybica pochwy - Candida Albicans atakuje ;)

» Stale aktualizowany artykuł o leczeniu grzybicy pochwy na LeczeniePRO.pl/grzybica-pochwy »

Candida albicans, czyli bielnik biały, to grzyb należący do drożdżaków, stale bytujący w przewodzie pokarmowym mężczyzn i kobiet.

Jest on naturalnym składnikiem flory bakteryjnej, jednak w razie zaburzenia równowagi ekologicznej przewodu pokarmowego dochodzi do przewagi drożdżaków i następuje zakażenie - grzybica przewodu pokarmowego, a z okolic odbytu candida może zostać łatwo przeniesiona do pochwy i w sprzyjających warunkach wywołać grzybicę pochwy.

Czynniki sprzyjające rozstrojowi przewodu pokarmowego i kandydozie


  • przyjmowanie antybiotyków
  • cukrzyca
  • ciąża
  • doustne środki antykoncepcyjne
  • hormonalne leczenie menopauzy
  • irygacje silnymi środkami chemicznymi
  • stosowanie preparatów plemnikobójczych
  • fragmenty tamponów na ścianach pochwy
  • suchość pochwy
  • kontakty płciowe z osobą chorą na infekcję drożdżakową

Objawy grzybicy pochwy ...


... stanowią bardzo krępujący problem, należy do nich:

  • świąd i pieczenie pochwy
  • nieprzyjemny zapach z pochwy
  • białe, serowate upławy - biała wydzielina przypominająca ziarnisty serek
  • zaczerwienienia, opuchnięta i popękana skóra pochwy
  • ból podczas oddawania moczu i stolca

Kandydoza często ma charakter nawracający i przewlekły, a wiele kobiet jest na nią szczególnie podatnych.

Domowe sposoby na grzybicę pochwy


Sypianie nago. Candida albicans, jak większość grzybów, rozmnażają się w cieple i wilgoci, dlatego trzeba zapewnić stały dopływ powietrza do okolic krocza.

Luźna bielizna z naturalnych włókien i luźna odzież. Należy zmniejszyć liczbę warstw odzieży noszonej w ciągu dnia. Niewskazane jest noszenie majtek, rajstop i obcisłych dżinsów. W miarę możliwości powinno się ubierać spódnicę. Przy przyzwyczajeniu do delikatnego nylonu, należy używać wyściółki z bawełnianej podpaski. Rajstopy powinny mieć zawsze bawełnianą wstawkę w kroku.

Nie wolno stosować pudrów i zasypek po kąpieli na bazie skrobi, która stanowi idealne podłoże dla wzrostu grzybów.

Leki na swędzenie bez recepty można stosować jednocześnie z lekami przypisanymi przez lekarza na grzybicę. Należy do nich difenhydramina lub krem hydrokortyzonowy, którym smaruje się okolice sromu i ujście pochwy. Nie wolno tego robić przed wizytą u ginekologa, gdyż kremy maskują infekcję, co utrudnia postawienie właściwej diagnozy.

Naturalne środki nawilżające pochwę podczas stosunku są najlepsze np. olej mineralny, białko kurze, jogurt naturalny i wazelina (nie należy jej stosować przy jednoczesnym korzystaniu z prezerwatywy, ponieważ powoduje powstawanie dziurek w gumie).

Natomiast nie są wskazane olejki dziecięce, gdyż zawierają drażniące skórę środki zapachowe. Generalnie preparaty nawilżające mogą zmieniać środowisko pochwy i sprzyjać zapaleniu.

Preparaty chemiczne mogą pogorszyć przebieg grzybicy i powinno się je stosować tylko z zaleceń lekarza. Niewskazane są irygacje, galaretki antykoncepcyjne, pianki, spraje, środki plemnikobójcze, tabletki przeciw drożdżakom i dezodoranty do higieny intymnej. Dotyczy to szczególnie kobiet ze skłonnością do nawrotów grzybicy pochwy.

Nieperfumowane środki do higieny intymnej. Perfumy i dezodoranty zawarte w tamponach i podpaskach mogą mieć działanie drażniące i wywoływać zapalenie pochwy.

Tampony z włókien naturalnych. W przypadku grzybicy pochwy lepiej używać tamponów bawełnianych niż wykonanych ze sztucznych włókien. Nie wolno ich także pozostawiać w pochwie dłużej niż 12 godzin, gdyż hamują naturalny odpływ wydzieliny, co sprzyja rozwojowi bakterii. Wskazane jest używanie podpasek na noc, a tamponów za dnia.

Mydła, szampony, sole i olejki kąpielowe są niewskazane, gdyż usuwają naturalną warstwę ochronną skóry i mogą pozostawiać drażniący osad. Okolice wejścia do pochwy myje się zwykłą wodą i gąbką - ręczny prysznic pozwala odpowiednio skierować strumień wody.

Biały, nieperfumowany papier toaletowy. Barwnik to kolejna substancja chemiczna źle działająca na skórę.

Właściwe podcieranie po oddaniu stolca, czyli od przodu do tyłu. Przed dotknięciem pochwy należy umyć wszystko, co miało kontakt z odbytem.

Kąpiel lecznicza, czyli nasiadówka to doskonała alternatywa dla irygacji. Należy wejść do wanny, napełnić ją ciepłą wodą do poziomu bioder i dodać:

  • taką ilość soli, aby woda miała słony smak i odpowiadała naturalnemu zasoleniu ciała, czyli około pół filiżanki
  • pół filiżanki octu, aby uzyskać właściwe ph, czyli 4,5

Następnie należy rozchylić kolana i pozostać w wodzie aż ostygnie. Dobry rozwiązaniem są także olejki eteryczne o właściwościach przeciwgrzybiczych:


Mycie przed stosunkiem narządów płciowych oraz rąk przez oboje partnerów zmniejsza ryzyko wprowadzenia grzyba do pochwy.

Oddawanie moczu przed i po stosunku. Kobiety i mężczyźni powinni oddawać mocz i myć się przed zbliżeniem płciowym i po nim, aby usunąć drobnoustroje z cewki moczowej.

Irygacja wodą. Środowisko pochwy ma właściwości samoczyszczące, jednak mimo to wiele kobiet stosuje irygacje po stosunku - można to robić, ale delikatnie używając tylko chłodnej wody. Jeśli lekarz wyraźnie nie zalecił, nie wolno używać irygacji podczas miesiączki i ciąży.

Irygacja mieszanką octu jest wskazana w przypadku grzybicy pochwy - 4 łyżeczki do herbaty octu na 0,5l wody. Wielu lekarzy uważa, że ocet przywraca właściwą kwasowość pochwy. Dostępne są w sprzedaży także gotowe preparaty o podobnym składzie. Jednak część ginekologów uważa, że irygacje generalnie przynoszą więcej szkody niż pożytku.

Abstynencja seksualna jest zalecana przy stanie zapalnym pochwy. Stosunek płciowy nasila podrażnienie związane z infekcją drożdżakiem. Dodatkowo może dojść do zakażenia partnera i wtórnej infekcji u kobiety.

Używanie prezerwatywy chroni oboje partnerów przed wzajemnym przekazywaniem sobie zakażenia.

Kontrola glukozy i laktozy we krwi. Kandydoza najlepiej rozwija się przy wysokim stężeniu glukozy i/lub laktozy w organizmie. Nadmiar cukrów w diecie sprzyja grzybicy.

Osoby cierpiące na cukrzycę ze skłonnością do candida albicans powinny stale badać poziom glukozy we krwi. Dobrym rozwiązaniem jest ograniczenie cukrów w diecie na rzecz słodkiej stewii o działaniu przeciwgrzybiczym.

Zwiększenie odporności organizmu. Zdrowy organizm każdą infekcje zwalcza efektywniej niż osłabiony jakąkolwiek chorobą. Funkcjonowanie układu immunologicznego można poprawić poprzez regularną aktywność fizyczną, zdrowe odżywianie i odpowiedni wypoczynek. Nie wolno palić papierosów, pić alkoholu i zażywać środków odurzających.

Skuteczne pranie bielizny. Zwykłe pranie nie zabija przetrwalników candida albicans - oto co zalecają eksperci:

  • staranne pranie bielizny: część krocza przed praniem trzeba wyszorować bezwonnym detergentem
  • nie wolno stosować płynów zmiękczających, gdyż drażnią skórę
  • wygotowanie bielizny lub namoczenie jej w preparacie wybielającym na dobę przed użyciem
  • wypranie bielizny przed włożeniem w nieperfumowanym mydle
  • prasowanie bielizny gorącym żelazkiem

Zwiększenie podaży berberyny w diecie. Czosnek i gorzknik kanadyjski zawierają naturalne substancje przeciwgrzybicze. Oprócz nich warto włączyć do codziennego jadłospisu także olej kokosowy, który w 50% zawiera silnie przeciwbakteryjny i przeciwgrzybiczy kwas laurynowy. W kuchni może zastąpić np. masło i olej do smażenia. Poza tym może być stosowany na skórę.

Tematy pokrewne

Afty
Grzybica stóp
Opryszczka narządów płciowych
Zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego. Objawy i domowe sposoby leczenia

» Stale aktualizowany artykuł o leczeniu zapalenia pęcherza na LeczeniePRO.pl/zapalenie-pęcherza-moczowego »

Zapalenie (zakażenie) pęcherza moczowego zwykle wywołują bakterie Escherichia coli (pałeczka okrężnicy) należące do grupy pałeczek jelitowych - żyją one w jelicie grubym i na skórze w okolicy odbytu. Jeśli przedostaną się do cewki moczowej, mogą wywołać zapalenie pęcherza.

Wówczas jest to bakteryjne zakażenie pęcherza, natomiast drugą formą tej choroby jest przewlekłe zapalenie śródmiąższowe pęcherza występujące u osób o wrodzonych predyspozycjach.

Zapalenie pęcherza w praktyce oznacza zakażenie moczu - bakterie podrażniają ściany pęcherza wywołując stan zapalny błony śluzowej. Ze względu różnic anatomicznych zapalenie pęcherza jest chorobą typowo kobiecą, u mężczyzn zdarza się bardzo rzadko.

Kobiety mają dużo krótszą cewkę moczową (czyt. brak penisa:), co ułatwia drobnoustrojom dotarcie do pęcherza moczowego. U kobiet najczęściej dochodzi do zakażenia pęcherza po stosunku płciowym - bakterie z przedsionka pochwy są wpychane do cewki moczowej, stąd zwyczajowe określenie "choroba miesiąca miodowego".

Szacuje się, że 50% wszystkich kobiet przynajmniej raz w życiu cierpi na zapalenie pęcherza, a ponad 20% przebywa je wielokrotnie. Nierzadkie są przypadki, gdy kobieta doznaje zapalenia raz czy dwa razy w ciągu roku.

Objawy zapalenia pęcherza moczowego ...


... mogą bardzo utrudniać codzienne życie, jednak ich nasilenie to sprawa indywidualna. Lekkie przypadki to 1 lub 2 łagodne objawy. ale w cięższych formach choroby mogą wystąpić wszystkie objawy naraz, uniemożliwiając normalne funkcjonowanie:

  • parcie na mocz powodujące konieczność nagłego skorzystania z toalety i oddania moczu
  • częste oddawanie małych ilości moczu (częstomocz)
  • silne pieczenie, ból, kłucie i dyskomfort przy oddawaniu moczu (dysuria)
  • ból lub tkliwość uciskowa w dole brzucha
  • ból pleców
  • mętny mocz o nieprzyjemnym zapachu lub zabarwiony krwią

Nieleczone zakażenie pęcherza moczowego może zainfekować nerki poprzez moczowody i wywołać znacznie poważniejszą chorobę - odmiedniczkowe zapalenie nerek!

Domowe sposoby na zapalenie pęcherza moczowego. Leczenie i zapobieganie


Jak najwięcej płynów to główna zasada profilaktyczno-lecznicza. Przy pierwszych objawach należy wypić szklankę wody, następnie wypijać pół szklanki wody co 20 minut przez kolejne 3 godziny. Zwiększenie podaży płynów pomaga wypłukać bakterie i rozcieńczyć mocz, co skutkuje zmniejszeniem bólu podczas oddawania moczu. Dzienna wskazana dawka to 2l płynów.

Im dłużej mocz pozostaje w pęcherzu, tym więcej znajduje się w nim szkodliwych bakterii - pałeczki okrężnicy podwajają swoją liczebność w ciągu 20 minut, a więcej bakterii to więcej bólu. Dlatego im więcej się pije, tym szybciej ustąpi ból! Ważne: bardzo jasny mocz = dostateczna ilość płynów, ciemny mocz = płynów za mało.

Soda oczyszczona (wodorowęglan sodu) lub cytrynian potasu zmniejszają kwasowość moczu (alkalizacja) i ból związany z drażnieniem zakażonych dróg moczowych. Pół łyżeczki od herbaty sody na szklankę wody, należy wypijać 2-3 razy dziennie w godzinnych odstępach. Trzeba pamiętać, że alkalizacja zmniejsza skuteczność przyjmowanych antybiotyków. Przeciwwskazania: nadciśnienie, choroby serca i nerek.

Gorące kąpiele są zalecane we wszystkich rodzajach stanów zapalnych. Ich skuteczność nasila stosowanie olejków eterycznych, szczególnie wskazany przy zapaleniu pęcherza jest olejek cedrowy i sosnowy.

Aspiryna lub ibuprofen mają działanie przeciwzapalne, a im słabszy stan zapalny w pęcherzu, tym mniejsze pieczenie.

Witamina C w dawce 1000mg na dzień tak zakwasza mocz, że utrudnia wzrost bakterii. Szczególnie polecane w przypadkach nawracających zakażeń. Jednak ten sposób wymaga konsultacji lekarskiej - kwaśny odczyn moczu zmniejsza działanie niektórych antybiotyków przypisywanych na zapalenie pęcherza.

Sprawdź recenzję suplementu diety typu PREMIUM: Witamina C - 3 źródła naturalne! »

Właściwe podcieranie odbytu po oddaniu stolca należy przeprowadzać w kierunku od przodu do tyłu, dzięki czemu bakterie jelitowe nie przedostają się do pochwy i cewki moczowej.

Odpowiednia pozycja na sedesie. Należy tak usiąść, aby przechylić miednicę w górę - odbyt musi być poniżej cewki moczowej.

Pełne opróżnienie. Po oddaniu moczu należy pochylić się w przód, żeby wycisnąć ostatnie krople moczu.

Mycie krocza ciepłą wodą z mydłem po każdym wypróżnieniu i stosunku płciowym.

Unikanie kąpieli w jacuzzi i publicznych basenach.

Przed stosunkiem seksualnym toaleta i oddanie moczu, co usuwa drobnoustroje z okolic przedsionka pochwy. Podczas stosunku mogą one łatwo dostać się do pęcherza.

Po stosunku także toaleta i oddanie moczu. Penis może wprowadzić do pęcherza bakterie obecne w ujściu cewki moczowej. Częściej chorują kobiety utrzymujące kontakty płciowe i nie znające sposobów unikania infekcji.

Krążek maciczny, spirala i tampony są niewskazane, gdyż mogą być przyczyną nawrotów choroby. Krążek maciczny może powodować zapalenie pochwy i pęcherza, gdyż infekcja z pochwy może zostać łatwo przeniesiona do układu moczowego.

Krążek jest wprowadzany głęboko do pochwy. Jego obecność utrudnia pełne opróżnianie pęcherza, co pogarsza stopień wypłukiwania bakterii. Dlatego kobiety cierpiące na nawracające i przewlekłe zapalenie pęcherza powinny wybrać inny sposób antykoncepcji, a w czasie miesiączki stosować podpaski zamiast tamponów.

Właściwa higiena, czyli utrzymywanie czystości w okolicy krocza i noszenie luźnej bawełnianej bielizny. Jednak bez przesady - zbyt częsta irygacja i nadmierne stosowanie silnych mydeł bakteriobójczych wypłukuje naturalną florę bakteryjną pochwy, tworząc warunki do rozwoju chorobotwórczych pałeczek okrężnicy oraz podrażnia cewkę moczową, co objawia się tak samo jak zapalenie. Nie wolno stosować do higieny intymnej dezodorantów, perfumowanych mydeł i pudru z talkiem.

Kuracja żurawinowa. Owoce te zawierają kwas chinolowy (przekształcający się w wątrobie w kwas hipurowy), którego działanie wspomagane przez witaminę C zmniejsza przyleganie bakterii do ścian pęcherza moczowego. Oprócz wyciągu na rynku dostepny jest także gotowy sok żurawinowy.
Syntetyczne pochodne kwasu chinolowego są stosowane jako antybiotyki w leczeniu zapaleń dróg moczowych.
Wyciągi i napary z mniszka lekarskiego, mącznicy i mięty pomagają uniknąć nawracających zapaleń pęcherza moczowego.

Cystone to ajurwedyjska mieszanka ziołowa normalizująca ph moczu i niszcząca patogeny pałeczki okrężnicy. Specjalna kompozycja na choroby układu moczowego.

Olej lniany działa osłonowo na błony śluzowe całego układu pokarmowego, w tym moczowego utrudniając przyleganie szkodliwych drobnoustrojów do ścian pęcherza. Włączenie go do diety wspiera leczenie.

Drugim olejem wartym uwagi jest olej kokosowy, który wzmocni terapie dzięki 50%-owej zawartości silnie antybakteryjnego kwasu laurynowego. Olej lniany można spożywać tylko na zimno, a olej kokosowy nadaje się do obróbki, czyli w kuchni zastąpi np. olej do smażenia.

Zapalenie pęcherza moczowego. Porada lekarska


Wskazania do wizyty lekarskiej:

  • objawy utrzymujące się dłużej niż jeden dzień lub nawracające
  • ciąża
  • ból w dole pleców lub w okolicy lędźwiowej
  • mętny mocz lub zabarwiony krwią
  • gorączka i dreszcze
  • nudności lub wymioty

W większości przypadków chorobotwórcze drobnoustroje znikną z moczu już po pierwszej lub drugiej dawce antybiotyku, ale dolegliwości zostaną jeszcze przez kilka dni.

Tematy pokrewne

Endometrioza
Menopauza
Nietrzymanie moczu
Opryszczka narządów płciowych

Mdłości w ciąży. Domowe sposoby łagodzenia

» Stale aktualizowany artykuł o łagodzeniu mdłości w ciąży na LeczeniePRO.pl/mdłości-w-ciąży »

Mdłości, nudności i wymioty w ciąży to popularna dolegliwość stanu brzemiennego, jednak stopień jej nasilenia jest indywidualnie zróżnicowany. Najczęściej występują mdłości poranne, ale mogą pojawiać się także wieczorem po dniu spędzonym w pracy. Często są również wywoływane przez określone zapachy.

Mdłości w ciąży rozpoczynają się około 6 tygodnia ciąży, w czasie kiedy łożysko zaczyna wydzielać więcej gonadotropiny kosmówkowej. U większości kobiet nudności nasilają się w 8-9 tygodniu ciąży, a po 13 zaczynają słabnąć.

Według badań, kobiety wymiotujące w pierwszym trymestrze ciąży są mniej zagrożone poronieniem lub przedwczesnym porodem, zatem paradoksalnie mdłości są świadectwem prawidłowego rozwoju ciąży.

Domowe sposoby na mdłości w ciąży


Eksperymentowanie pomoże znaleźć właściwy i skuteczny sposób łagodzenia mdłości. Trzeba pamiętać, że to co pomogło jednej kobiecie, wcale nie musi pomóc drugiej.

Dieta w ciąży musi uwzględniać potrzeby dziecka, które żywi się głównie węglowodanami pobieranymi z krwi matki. Brak stałego uzupełniania ich zasobów może spowodować ostre niedocukrzenie organizmu. Zmianę sposobu odżywiania należy ukierunkować na dostarczanie organizmowi łatwo przyswajalnej glukozy, czyli cukrów prostych z np. owoców - najlepsze są winogrona, sok pomarańczowy i jabłkowy.

Mądrość organizmu. Należy jeść to na co ma się ochotę z kilkoma wyjątkami - trzeba unikać niezdrowych wypełniaczy, napojów kofeinowych, sztucznych środków słodzących i leków przyjmowanych bez konsultacji lekarskiej.

Smażone i tłuste potrawy STOP, gdyż mogą pobudzać nudności u kobiet w ciąży. Takie posiłki dłużej zalegają w żołądku, ponieważ potrzebuje on więcej czasu na ich strawienie.

Pusty żołądek nasila mdłości, dlatego trzeba jeść przed wstaniem z łóżka, a nawet w nocy. Zdrowe przekąski pomagają uniknąć głodu między dużymi posiłkami.

Surowe migdały stanowią najlepszą przekąskę i warto je mieć zawsze przy sobie. Zawierają trochę tłuszczu, białka i dużo witamin z grupy B.

Herbatniki i krakersy to także dobre rozwiązanie dla kobiet, którym nie smakują migdały.

Częste przekąski łagodzą również zgagę. Podczas ciąży żołądek produkuje więcej kwasów, dlatego trzeba je neutralizować częstym jedzeniem nawet krakersów czy herbatników.

Czyste płyny często, ale w małych porcjach. Należy jak najczęściej pić małe ilości czystych płynów tj. klarowny rosół, woda mineralna, soki owocowe i określone herbatki ziołowe.

Herbata malinowa, rumiankowa, z melisy lub połączenie rumianku z miętą skutecznie łagodzi mdłości u kobiet ciężarnych. Zalecany jest także napój imbirowy często podawany przy rozstroju żołądka.

Dodatkowa suplementacja witaminowa w ciąży może powodować mdłości, dlatego w tym przypadku należy zapytać lekarza czy może to być przyczyną.

Spokój ducha. Stopniowe przybieranie na wadze i brak objawów odwodnienia świadczy o tym, że wszystko przebiega prawidłowo. Nawet mocno dokuczliwe poranne mdłości nie mogą przeszkodzić w zapewnieniu płodowi optymalnych warunków rozwoju.

Akupresura. Codzienny masaż całego ciała to idealna profilaktyka mdłości. Instrukcja brzmi następująco:
kobieta leży na prawym boku,
masujący (najlepiej partner) siada za nią,
lewą nogą podtrzymuje jej plecy,
lewą rękę wkłada pod jej ramię i chwyta za lewy bark,
prawą ręką trzykrotnie przeciąga po całej szyi a następnie umieszcza dłoń u podstawy czaszki i napina głowę odciągając ją od barków,
masujący uciska kciukiem kręgosłup kobiety w rowku utworzonym pomiędzy lewą łopatką i kręgosłupem a następnie wokół łopatki w kierunku boku.
Ucisk w każdym punkcie powinien trwać 5-7 sekund. Jeśli odnajdzie się punkt wywołujący ból trzeba zająć się nim szczególnie dokładnie - kciuk wciska się delikatnie pod łopatkę.

Masaż należy rozpocząć od delikatnego ucisku i stopniowo go zwiększać, wykorzystując przy tym ciężar ciała, a nie siłę mięśni ramienia.

Stymulacja zewnętrzna może stłumić wewnętrzną. Tzw. punkty spustowe, które drażni się przy masażu, wpływają na funkcjonowanie żołądka i układu hormonalnego.

Mdłości w ciąży. Porada lekarska


Mdłości wymagające pomocy lekarskiej charakteryzują się następująco:

  • spadek wagi o 0,5-1kg - masa ciała w ciąży zwiększa się nawet przy wymiotach
  • objawy odwodnienia
  • wymioty występujące po każdym posiłku, w tym po wodzie czy sokach, utrzymujące się dłużej niż przez 4-6 godzin

Poważne nudności prowadzą do zaburzeń elektrolitowych, zaburzeń rytmu serca, a nawet do uszkodzeń nerek i wątroby. Są szkodliwe także dla płodu - tzw. ciała ketonowe, które powstają w wyniku zużywania zasobów tłuszczowych organizmu, wywołują uszkodzenie układu nerwowego dziecka.

Tematy pokrewne

Ból brzucha
Mdłości
Wymioty