Essiac. Historia, przygotowanie i dawkowanie. Herbata ziołowa typu essiac po polsku

» Stale aktualizowane artykuły o zdrowej diecie na LeczeniePRO.pl/zdrowa-dieta »

Essiac (często błędnie pisane jako esiac, essiak, esiak lub esjak) to mieszanka gorzkich ziół autorstwa kanadyjskiej pielęgniarki Renne Caisse (nazwisko czytane od tyłu stanowi nazwę tej kompozycji). Pierwotny skład mieszanki pochodzi od indiańskiego szama (prawdopodobnie z północnoamerykańskiego plemienia Ojibwa), który w 1890 roku wyleczył raka piersi u jednej z pacjentek Renne Caisse.

Historia mieszanki Essiac


Zafascynowana skutecznością specyfiku pielęgniarka podjęła próbę ustalenia składu indiańskiego remedium. Korzystając z wielu różnych źródeł, w 1924r. przygotowała mieszankę najbardziej zbliżoną do pierwotnego składu. W ramach testu wyleczyła chorą na raka ciocię w ciągu pół roku. Podjęła współpracę z lekarzami i otworzyła własną klinikę, którą w 1938r. zamknięto, nieoficjalnie przez sceptycyzm/zawiść branży medycznej, oficjalnie z powodu nienaukowości.

Renne Caisse mimo nacisków prowadzących do ujawnienia receptury nie uległa, gdyż nie chciała taniego leku skomercjalizować - patent wywindowałby cenę i tym samym ograniczył dostępność specyfiku. Pomimo zamknięcia kliniki nadal tworzyła i udostępniała mieszankę wraz ze współpracownikami. Dopiero jako staruszka przekazała formułę za symbolicznego jednego dolara koncernowi Resperin.

Jednakże w 1978r. na łożu śmierci przekazała dokładny przepis również czterem zaufanym osobom. Resperin opatentował mieszankę Essaic - cena niecałych 50g to obecnie około 200 zł. Jednak proporcje i sposób przygotowania specyfiku zostały upublicznione dzięki dwóm współpracownikom Renne. Jednym z nich była jej przyjaciółka Mary McPherson, która w wieku 80 lat pod publiczną przysięga przed burmistrzem miasta ujawniła recepturę, ponieważ uznała, że Resperin nie wywiązał się ze złożonych obietnic.

Żadne badania naukowe nie udowodniły skuteczności mieszanki, dlatego w żadnym kraju nie została zarejestrowana jako lek. Stanowi suplement diety i najczęściej jest stosowana wspomagająco w leczeniu raka oraz w profilaktyce przeciwnowotworowej.

Klasyczny Essiac to mieszanka czterech ziół, które wykazują działanie synergistyczne, czyli wzajemnie uzupełniające się:

  • korzeń łopianu: pobudza nerki (lekko moczopędny), wspomaga regenerację wątroby i oczyszczanie organizmu, lekko pobudza apetyt, działa ściągająco i przeciwzapalnie
  • szczaw polny (liść i korzeń): pozytywnie wpływa na przewód pokarmowy
  • kora wiązu czerwonego: popularne zioło z Ameryki Północnej o działaniu ściągającym, przeciwzapalnym, tonizującym i wspomagającym regeneracje śluzówki
  • korzeń rabarbaru (rzewienia): wspomaga funkcje przewodu pokarmowego i oczyszcza organizm, wspiera wydalanie leków stosowanych w chemioterapii

Przygotowanie odwaru polega na gotowaniu surowców w wodzie i zostawieniu do nasiąknięcia. Otrzymany płyn wspomaga układ pokarmowy i proces detoksykacji organizmu.

Przeciwwskazania: szczawianowe kamienie nerkowe, ciąża, matki karmiące piersią, dzieci do 10 roku życia

Przepis na samodzielne przygotowanie mieszanki typu essiac z ziół dostępnych w Polsce



Składniki wymieszać i przechowywać w ciemnym i suchym miejscu, najlepiej w szklanym pojemniku.

Prawidłowe zaparzenie mieszanki Essiac


Dobrej jakości wodę (mineralna niegazowana, źródlana lub kranówka, ale filtrowana, jonizowana/ozonowana) doprowadzić do wrzenia i zdjąć z ognia. Wsypać ostrożnie 1/4 kubka mieszanki na 1 litr wody (lub 15g na 1,5 litra) ciągle mieszając. Następnie gotować przez 15 minut na małym ogniu pod przykryciem (lub 10 minut na dużym ogniu). Zostawić do naciągnięcia na minimum 4 godzin (można na całą noc). Następnie znowu zamieszać i znowu doprowadzić do wrzenia na 10 minut (aż zacznie mocno parować). Pozwolić ostygnąć. Nalewać, bez odcedzania, można po około 20 minutach, gdy osad opadnie.

Sposób parzenia opatentowanej mieszanki w tym miejscu wskazuje na ponowne podgrzanie mieszanki, ale nie dopuszczając do wrzenia.

Większą ilość płynu można przechowywać w wyjałowionych (przez wyparzenie wodą lub wyżarzenie w piekarniku) pojemnikach (najlepiej szklanych) do 21 dni. Gorący płyn wlewać do gorących pojemników (świeżo wyjałowionych) uważając na wszelkie zanieczyszczenia. Najwygodniejsze są słoiki z zakrętkami typu twist - zamykać hermetycznie tak jak konfitury na zimę. Po otwarciu przechowywać w lodówce (około +4°C). Otrzymany płyn można także zamrozić.

Niedozwolony jest metalowy osprzęt kuchenny np. aluminiowy lub tzw. nierdzewka!

Wymagany sprzęt:

  • garnek z przykrywką wykonany ze szkła żaroodpornego lub emaliowany
  • drewniana łyżka do mieszania
  • pojemniki szklane (jeśli planowane jest robienie zapasów)

Dawkowanie Essiac


1-3x dziennie 30-100ml odwaru rozpuszczonego w takiej samej ilości ciepłej wody (inny sposób podgrzania naparu jest niedozwolony, aby nie naruszyć jego wrażliwych właściwości). Pić bez słodzenia rano na czczo po przebudzeniu, w porze obiadowej i wieczorem, zawsze 2h przed lub po posiłku, najlepiej co 8h (sugerowane godziny to 6, 14 i 22). Pić małymi łyczkami, jak najdłużej przetrzymując w jamie ustnej przed połknięciem. Najbezpieczniej rozpocząć od niskich dawek, aby nie prowokować efektów przeczyszczających i problemów żołądkowych.

Źródła
» http://klaudynahebda.pl/essiac-lekarstwo-na-raka-cz-1/
» http://klaudynahebda.pl/essiac-2/
» http://www.vol-mal.com.pl/essiac/o_essiac/essiac_sposob_parzenia/

1 komentarz: