Wyszukiwarka Syndykatu Zdrowia
Permanentna stymulacja powoduje przyspieszenie produkcji komórek skóry, która w tych miejscach staje się twarda, zbita, zgrubiała, nieznacznie podniesiona i niewrażliwa. Ale jeśli popęka, podczas chodzenia odczuwa się silny ból i może dojść do infekcji, zwłaszcza u osób chorych na cukrzycę.
Modzele i odciski (nagniotki) są skupiskami odrzuconych i martwych komórek skóry, które powstają wskutek tarcia lub drażnienia m.in. stóp przez obuwie lub sąsiadujące części kostne stopy. Jeśli w środku modzeli wytworzył się rdzeń (rogowy czop) to powstał odcisk - martwe komórki skóry są wgniatane w jej warstwy, kształtując stożek, który uciska na warstwę skóry właściwej.
Odciski składają się z centralnego rdzenia o kształcie stożka otoczonego przez grube warstwy skóry, która jeśli nie zostanie usunięta, staje się twarda i nieelastyczna. Jeżeli stożek znajdzie się w pobliżu zakończeń nerwowych w stopie, może stać się bardzo bolesny.
- Miękkie odciski powstają między ocierającymi się palcami stóp i zachowują małą spoistość - są gąbczaste wskutek działania potu - skóra pomiędzy nimi ulega zgrubieniu, co chroni przed stałym uciskiem.
- Twarde odciski tworzą się na skutek ucisku na kostne części stopy, mają na ogół wielkość groszku i postać wzniesionych, błyszczących obszarów skóry, są na ogół trudniejsze do usunięcia.
Modzele są mniej dokuczliwe niż bolesne odciski.
Przyczyny odcisków
na stopie:
- źle dopasowane obuwie (zbyt ciasne)
- niewłaściwy chód
- zniekształcenia stóp spowodowane nadwagą
- płaskostopie
- zbyt mocne trzymanie ołówka lub długopisu
- wielokrotne naciskanie lub szarpanie strun (najczęściej u muzyków grających na instrumentach strunowych)
Domowe sposoby na modzele, odciski i nagniotki. Jak usunąć stwardniały odcisk?
Jak najszybsza reakcja. Nie wolno czekać, aż odcisk się uformuje. Na początku jest tylko niewielkim stwardnieniem, czasami bolesnym lub nie wywołującym żadnych dolegliwości. Należy go delikatnie posmarować kremem z alantoiną, który zmiękcza naskórek i zmniejsza wrażliwość uciskową. Następnie szuka się przyczyny problemu i go eliminuje np. ciasne buty.
Dobrze dopasowane obuwie z szerokimi noskami to podstawa profilaktyki. Dotyczy to szczególnie dzieci, którym trzeba zapewnić prawidłowy rozwój stopy. Żadne sposoby usuwania odcisków nie przyniosą długotrwałych efektów, jeśli nie wyeliminuje się głównej przyczyny, czyli niewygodnych butów. Nawet droższe obuwie, ale źle dopasowane, będzie przyczyną problemów.
Odpowiednia długość butów to taka, gdzie odległość od czubka najdłuższego palca nogi do czubka buta równa się szerokości kciuka. But nie może uciskać w najszerszym miejscu stopy, czyli na wysokości główek kości śródstopia, a w nosku musi być tyle miejsca, aby nie dochodziło do ucisku palców. Lepsze jest obuwie z materiałów naturalnych (skórzane) niż z syntetycznych. Za duże buty są równie szkodliwe jak za małe - stopa ślizga się w nich i ociera, co jest przyczyną odcisków.
Nie wolno używać ostrych narzędzi do samodzielnego ścinania odcisków. Jest to bardzo niebezpieczne, gdyż grozi zakażeniem i poważniejszymi następstwami. Dotyczy to szczególnie osób chorych na cukrzycę, które pod żadnym pozorem nie powinny same leczyć jakichkolwiek zmian na stopach.
Prawidłowe stosowanie plastrów, płynów, maści i nakładek zawierających kwas salicylowy. Te środki wolno nakładać wyłącznie na chore miejsca, a nie na otaczającą skórę. Dlatego najpierw należy nałożyć zwykły plaster z wyciętym otworem, który ochroni zdrową skórę.
Plastrów salicylowych nie wolno stosować częściej niż 2 razy w tygodniu, a jeśli po 2 tygodniach nie widać poprawy, lepiej zasięgnąć porady lekarskiej. Należy je nakładać tylko na zmienioną skórę - na zdrowej mogą wywołać oparzenie, a nawet owrzodzenie. Najlepiej wycinać z nich kształt dokładnie odpowiadający odciskowi.
Moczenie nóg na zapalenie kaletki stawowej. Odciski mogą sięgać do kaletki stawowej, czyli wypełnionej płynem torebki wokół stawu, która ulega zapaleniu i powiększa się w miejscu styku kości i odcisku.
Chwilową ulgę przynosi moczenie nóg w ciepłym roztworze sody oczyszczonej lub w ciepłej wodzie. Powoduje to zmniejszenie obrzęku kaletki i tym samym zmniejszenie ucisku na sąsiednie nerwy. Jednak ponowne włożenie ciasnych butów szybko odnowi problem.
Moczenie nóg w naparze z rumianku. Rumianek działa kojąco i rozmiękcza stwardnienia skóry.
Bezbolesne usuwanie odcisku. Należy moczyć stopy przez kilka minut w ciepłej wodzie (z sodą lub rumiankiem), aby zmiękczyć skórę i przy użyciu tarki do stóp lub pumeksu, delikatnie usunąć powierzchowne warstwy naskórka z odcisku. Na koniec należy nałożyć krem (do rąk) z 20%-ową zawartością mocznika, który ułatwia rozpuszczenie stwardniałej skóry.
Szczególnie dokuczliwe odciski wymagają powtarzania tego zabiegu codziennie. Ścieranie nie jest wskazane w przypadku twardych odcisków, gdyż może wywołać bolesność uciskową tej okolicy, silniejszą niż wcześniej.
Inne rozwiązanie to wizyta u kosmetyczki (pedikiurzystki) lub chirurga. Jeśli odcisk deformuje kształt stopy wówczas korekcja chirurgiczna jest wskazana (lub noszenie odpowiednich wkładek do obuwia). Uporczywie nawracające odciski można wymrozić ciekłym azotem.
Nocny opatrunek jest zalecany przy rozległych i pękających modzelach, szczególnie na piętach. Należy na nieprzemakalnej powierzchni wymieszać równe ilości maści zawierającej kwas benzoesowy i salicylowy (lub tylko salicylowy) z kremem z hydrokortyzonem.
Otrzymaną mieszaninę nakłada się na stopy na noc, zawija kawałkiem folii i zakłada skarpetki. Rano zdejmuje się opatrunek i ściera jak najwięcej stwardniałego naskórka ostrym ręcznikiem, szczoteczką lub tarką. Regularne zabiegi skutecznie hamują wzrost trudnych do leczenia modzeli piętowych.
Maść aspirynowa. Należy rozkruszyć 6 tabletek aspiryny i otrzymany proszek wymieszać z łyżeczką wody oraz łyżeczką soku z cytryny. Przygotowaną pastę nakłada się na stwardniałą skórę, wkłada stopy do plastikowych woreczków i owija ciepłym ręcznikiem. Opatrunek pozostawia się na 10 minut, następnie usuwa pastę i ściera skórę pumeksem lub tarką.
Pasta powoduje złuszczenie martwej i stwardniałej warstwy skóry, dzięki czemu można ją łatwo usunąć. Osoby uczulone na aspirynę nie powinny jej stosować nawet na skórę.
Maść na nagniotki doktora E. Kałużnego. Włożyć do emaliowanego kubka 50g kitu pszczelego, 20g wosku i sok z 1 cytryny, ucierając na ciepłej blasze tak długo, aż powstanie jednolita masa.
Stosowanie: cienką warstwę maści na kawałku płótna przykłada się codziennie na nagniotek do czasu, aż zbieleje. Po wymoczeniu, można nagniotek wyjąć razem "z korzeniem".
Przestrzeń. Miękkie odciski powstają na skutek ocierania się kości dwóch sąsiadujących ze sobą palców u stóp. Wówczas trzeba włożyć między palce jakąś miękką substancję, by je rozdzielić.
Zalecana jest owcza wełna - jej włókna układa się w cienką równą warstwę i luźno owija nią jeden z palców. Nie wskazana jest wełna grubowłóknista i bawełna, która szybko twardnieje i podrażnia skórę. Pomocne mogą być także cienkie plastry na odciski.
Plastry na odciski w kształcie małych pierścieni z gąbki skutecznie redukują ból i nacisk na odcisk. Jednak plastry z owalnym wycięciem wymagają małej modyfikacji, gdyż owalny otwór może uciskać na okoliczne tkanki i powodować uwypuklenie odcisku do środka - należy klinowo poszerzyć otwór, by uzyskać kształt podkowy. Plaster umieszcza się na odcisku tak, by przy chodzeniu - gdy stopa przesuwa się w bucie do przodu - nie ocierał się o odcisk, który ma ochraniać.
Odklejanie plastra. Należy napiąć skórę podeszwy i powoli odrywać plaster, pociągając go w kierunku pięty. Szybkie pociągnięcie w przeciwnym kierunku może uszkodzić skórę.
Opatrunek punktowy z gazą według niektórych specjalistów jest lepszy niż zwykłe plastry na odciski. Natomiast nie wskazane jest bandażowanie odcisków, które powoduje podrażnienia i przeszkadza w chodzeniu.
Zmniejszenie ucisku na odcisk. Zaleca się położenie na odcisk dobrze wchłaniającej waty bawełnianej, a następnie przykrycie kawałkiem futerka. Tego typu opatrunek trzeba zdejmować na noc i przed kąpielą, aby skóra mogła oddychać i nie gromadził się nadmiar wilgoci.
Dopasowanie wkładek. Należy przez tydzień nosić parę wkładek na podłożu z gąbki - na wkładkach pozostaną wgniecenia (obszary najsilniejszego ucisku) wskazujące miejsca, wokół których każda wkładka wymaga dopasowania.
Jeśli odcisk jest umiejscowiony pod główkami kości śródstopia, należy wyciąć 2 paski z gąbki lub filcu o grubości 0,3cm, szerokości 1,5cm oraz długości 5cm, i przykleić je po obu stronach zagłębienia. W zależności od lokalizacji odcisku trzeba modyfikować ułożenie pasków. Wkładki łącznie z paskami odciążają okolicę odcisku, co przynosi ulgę.
Rozciąganie obuwia zmniejsza ucisk i tarcie, co może okazać się przydatne, zwłaszcza przy bolesnych twardych odciskach. Taką usługę wykonuje każdy szewc.
Modyfikacja obuwia jest wskazana w przypadku odcisków zlokalizowanych w miejscu główek kości śródstopia. Wystarczy przymocować gumowy lub skórzany wałeczek w poprzek podeszwy buta, w takiej pozycji, aby podczas chodzenia główki kości śródstopia balansowały na wałeczku, nie powodując ucisku na części kostne. Wałeczek trzeba wymieniać natychmiast po zużyciu.
Jednak ten sposób nie jest wskazany dla osób starszych - wałeczek może zawadzać o schody, dywan czy krawężnik, co może skończyć się upadkiem. Dla ludzi w podeszłym wieku bezpieczniejsze, ale mniej skuteczne jest podłożenie płaskiej podkładki, która będzie stanowić część podeszwy buta. Wałeczki nie usuwają bolesnego ucisku wnętrza buta na główki śródstopia i dlatego trzeba wkładać wymienialne wkładki wewnętrzne.
Wąskie buty na wysokim obcasie są niewskazane. Kobiece trzewiki powinny być krótkie i tak dopasowane, aby dobrze trzymały stopę. Dobre są pantofle wiązane, co zapewnia prawidłową stabilizację tylnego odcinka stopy w bucie, dzięki czemu stopa nie zsuwa się do przodu i podczas chodzenia nie dochodzi do ucisku na przodostopie. Natomiast w wąskich i odkrytych noskach bez wiązania, stopa ześlizguje się do przedniego odcinka buta i wszystkie jej tkanki ulegają zgnieceniu w wąskiej przestrzeni.
Dlatego kobietom doradza się noszenie średnich obcasów, zwłaszcza na co dzień i do pracy - eleganckie trzewiki na wysokim obcasie tylko na specjalne okazje. Jeśli jest to niemożliwe, należy wybierać takie wysokie obcasy, które w przedniej części mają dodatkową wyściółkę lub zlecić jej wykonanie szewcowi. Jeśli problemem są odciski piętowe, do czasu ich wyleczenia, należy nosić buty z otwartą pietą.
Modzele są przydatne...czasami. U ludzi chodzących boso na podeszwach stóp tworzy się sporo zrogowaceń, czyli modzeli, które chronią stopy przed nierównościami terenu, wysoką temperaturą podłoża, a nawet wrastającym paznokciem - gdy ostra krawędź paznokcia wbija się w otaczającą tkankę, skóra ulega zgrubieniu i stwardnieniu zapobiegając głębszym zranieniom. Jeśli wystąpi bolesność, należy wymoczyć nogi w ciepłej wodzie z mydłem i nie usuwać zgrubienia. Gdy ból nie minie, trzeba umówić się na chirurgiczny zabieg usunięcia wrastającego paznokcia.
Modzele. Odciski. Nagniotki. Porada lekarska
Osoby z cukrzycą lub innymi chorobami związanymi z ograniczeniem czucia w stopach nigdy nie powinny samodzielnie przeprowadzać jakichkolwiek zabiegów na nogach. Cukrzyca uszkadzając drobne naczynia krwionośne, pogarsza warunki przepływu krwi, co sprawia, że rany źle się goją i łatwiej o zakażenie.
Tematy pokrewne
Ból stopy
Grzybica stóp
Kurzajki
Nadpotliwość stóp
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz